သောဒုံမြို့က လူများသည် ဤအစေခံနှစ်ယောက်ကို မြင်သည့်အခါမှာ သူတို့ လာရခြင်းအကြောင်းကို မမေးခဲ့ကြ သကဲ့သို့ ဘုရားသခင်၏ အလိုတော်ကို ဖြန့်ဝေဖို့ သူတို့လာခဲ့ ကြခြင်းလားဆိုသည်ကိုလည်း မမေးခဲ့ပေ။ ဆန့်ကျင်ဘက် အနေနှင့် သူတို့သည် ဆူပူသောင်းကျန်းသည့် လူအုပ်ကြီး ဖြစ်လာပြီး ရှင်းပြချက်ကို မစောင့်ဘဲ ဤအစေခံနှစ်ယောက်ကို ခွေးရိုင်းများ သို့မဟုတ် ကြမ်းတမ်းရက်စက်သည့် ဝံပုလွေများကဲ့သို့ အမိဖမ်းဖို့ ရောက်လာခဲ့ကြသည်။ ဘုရားသခင်က ၎င်းတို့ ဖြစ်ပျက်နေချိန်မှာ စောင့်ကြည့်နေခဲ့ သလော။ ဤကဲ့သို့လူသားအပြုအမူ၊ ဤအရာမျိုးနှင့်ပတ်သက်ပြီး ဘုရားသခင်က သူ့နှလုံးသားမှာ မည်သည်ကို စဉ်းစားနေခဲ့ သနည်း။ ဘုရားသခင်က ဤမြို့ကို ဖျက်ဆီးဖို့ ဆုံးဖြတ်ခဲ့သည်။ သူက တွန့်ဆုတ်ခြင်း၊ သို့မဟုတ် စောင့်နေခြင်းမျိုး လုပ်မှာ မဟုတ်သကဲ့သို့ ဆက်ပြီး စိတ်ရှည်သည်းခံနေမှာလည်း မဟုတ်ပေ။ သူ၏နေ့ရက်က ရောက်လာပြီ။ ထို့ကြောင့် သူလုပ်လိုသည့် အလုပ်ကို ပြင်ဆင်သည်။ ထို့ကြောင့် ကမ္ဘာဦးကျမ်း ၁၉:၂၄-၂၅ မှာ ပြောထားသည်။ “ထိုအခါ ယေဟောဝါသည် သောဒုံမြို့နှင့် ဂေါမောရမြို့တို့အပေါ် မိုးကောင်းကင်ထဲက ယေဟောဝါထံမှ ကန့်နှင့် မီးမိုးကို ရွာချစေတော်မူ၏။ ထိုမြို့ကြီးများ၊ လွင်ပြင်များအားလုံး၊ မြို့ကြီးများ၌ နေထိုင်သောသူတို့နှင့် မြေပေါ်တွင် ပေါက်သောအပင်များကို ဖျက်ဆီးတော်မူ၏။” ဤကျမ်းပိုဒ် နှစ်ပိုဒ်က ဤမြို့ကို ဘုရားသခင်ဖျက်ဆီးသည့် နည်းလမ်းကို လူတို့အား ပြောပြသည်။ ဘုရားသခင်က ဘာကို ဖျက်ဆီးသည်ဆိုသည်ကိုလည်း လူတို့အား ပြောပြသည်။ ပထမဆုံး ဘုရားသခင်က ဤမြို့ကို မီးနှင့် လောင်ကျွမ်းစေပုံ၊ မီး၏ ပမာဏက လူတို့အားလုံးနှင့် မြေပြင်မှာပေါက်သည့် အရာတွေအားလုံးကို ဖျက်ဆီးဖို့ လုံလောက်ပုံကို သမ္မာကျမ်းစာမှာ ပြန်လည်ဖော်ပြထားသည်။ ဆိုလိုသည်မှာ မိုးကောင်းကင်မှ ကျလာသည့် မီးသည် မြို့ကို ဖျက်ဆီး ရုံတင်မကဘဲ မြို့ထဲက လူအားလုံးနှင့် အသက်ရှင်သည့်အရာ အားလုံးကိုလည်း ဖျက်ဆီးခဲ့သည်။ အားလုံး ဘာတစ်ခုမျှ မကျန်ရစ်ပေ။ မြို့ကို ဖျက်ဆီးပြီးနောက်မှာ မြေပြင်မှာ အသက်ရှင်သည့်အရာ ဘာမျှ မရှိတော့ပေ။ သက်ရှိမရှိသကဲ့သို့ ရှိသည့်အရိပ်အယောင်လည်း မရှိပေ။ မြို့သည် စွန့်ပစ်နယ်မြေ ဖြစ်လာပြီး တိတ်ဆိတ်မှုနှင့် ပြည့်နေသည့် ဘာမှမရှိသည့် နေရာဖြစ်လာခဲ့သည်။ ဤနေရာမှာ ဘုရားသခင်ကို ဆန့်ကျင်သည့် မကောင်းသည့်လုပ်ရပ်များ ရှိမှာမဟုတ်တော့ပေ။ သတ်ဖြတ်ခြင်းများ သို့မဟုတ် သွေးစွန်းခြင်းများ ရှိမှာမဟုတ်တော့ပေ။
ဘုရားသခင်က ဘာကြောင့် ဤမြို့ကို သေသေချာချာ မီးရှို့ပစ်ချင်ခဲ့သနည်း။ ဤနေရာမှာ သင်တို့ ဘာကိုတွေ့နိုင် သနည်း။ ဘုရားသခင်က သူကိုယ်တိုင် ဖန်ဆင်းထားသည့် အရာများဖြစ်သည့် လူသားမျိုးနွယ်နှင့် သဘာဝကို ဤကဲ့သို့ ဖျက်ဆီးခံရခြင်းကို ကြည့်နိုင်ပါ့မည်လော။ မိုးကောင်းကင်မှ ကျရောက်လာသည့် မီးမှတဆင့် ယေဟောဝါဘုရားသခင်၏ ဒေါသကို သင်သိမြင်နိုင်လျှင် သူ၏ဖျက်ဆီးမှု ဦးတည်ချက် မှတဆင့်၊ ဤမြို့ ဖျက်ဆီးခံရသည့် အဆင့်မှတဆင့် သူ၏ဒေါသအဆင့်ကို သိမြင်ဖို့ မခက်ခဲပေ။ ဘုရားသခင်က မြို့တစ်မြို့ကို စက်ဆုပ်ရွံရှာသည့်အခါ သူ၏ အပြစ်ဒဏ်ခတ်မှုကို ဤမြို့ပေါ်မှာ သူကျရောက်စေမှာပင်ဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်က မြို့တစ်မြို့ကို ရွံရှာစိတ်ပျက်သည့်အခါ သူသည် လူတို့အား သူ၏ဒေါသကို အသိပေးရင်း၊ သတိပေးချက်များကို ထပ်ခါထပ်ခါ ထုတ်ပြလိမ့်မည်။ သို့သော်လည်း ဘုရားသခင်က မြို့တစ်မြို့ကို အဆုံးသတ်ဖို့၊ ဖျက်ဆီးဖို့ ဆုံးဖြတ်သည့်အခါ၌၊ ဆိုလိုသည်မှာ သူ၏ အမျက်ဒေါသနှင့် ဘုန်းအာနုဘော်ကို ထိခိုက်ခံရလျှင် သူသည် နောက်ထပ်ပြစ်ဒဏ်ခတ်ခြင်းများ သို့မဟုတ် သတိပေးခြင်းများကို ပြုလုပ်မှာမဟုတ်ပေ။ ထိုအစား ထိုမြို့ကို တိုက်ရိုက် ဖျက်ဆီးမှာဖြစ်ပါသည်။ လုံးဝ ပျောက်ကွယ် သွားအောင် သူလုပ်လိမ့်မည်။ ဤသည်မှာဘုရားသခင်၏ ဖြောင့်မတ်သည့် စိတ်သဘောထားပင်ဖြစ်သည်။
နှုတ်ကပတ်တော်သည် လူ့ဇာတိ၌ ပေါ်လာ၏ စာအုပ်ထဲရှိ “အတုမရှိ ဘုရားသခင်ကိုယ်တော်တိုင် (၂)” မှ