ယေရှုသည် နိမိတ်လက္ခဏာများကို ဆောင်ရွက်၏။

၁။ ယေရှုသည် လူငါးထောင်ကို ကျွေးမွေး၏။

ရှင်ယောဟန်ခရစ်ဝင်ကျမ်း ၆:၈-၁၃ ရှိမုန်ပေတရု၏ညီ အန္ဒြေအမည်ရှိသော တပည့်တော်က၊ မုယောမုန့်ငါးလုံးနှင့် ငါးကလေးနှစ်ကောင်ပါသော သူငယ်တယောက်ရှိပါ၏။ သို့သော်လည်း ဤမျှလောက်များစွာသောသူတို့သည်ရှိကြသည်ဖြစ်၍၊ ထိုမုန့်နှင့် ငါးနှစ်ကောင်တို့ကို အဘယ်ပြောစရာ ရှိပါသနည်း ဟုလျှောက်၏။ ယေရှုကလည်း၊ လူများတို့ကိုလျောင်းကြစေဟု မိန့်တော်မူ၏။ ထိုအရပ်၌ မြက်ပင်ထူပြောလျက်ရှိသည် ဖြစ်၍၊ အရေအတွက်အားဖြင့် ငါးထောင်မျှလောက်သော လူတို့သည် လျောင်းကြ၏။ ယေရှုသည်မုန့်ကိုယူ၍ ကျေးဇူးတော်ကို ချီးမွမ်းပြီးမှ တပည့်တော်တို့အား ဝေငှတော်မူ၍၊ တပည့်တော်တို့သည် လျောင်းသောသူတို့အားဝေငှပြန်၏။ ထိုနည်းတူ ငါးနှစ်ကောင်ကို လူများလိုချင်သမျှ ဝေငှကြ၏။ ထိုသူတို့သည် ဝကြပြီးမှ ကိုယ်တော်က၊ ဘာမျှ မပျောက်စေခြင်းငှာ ကြွင်းကျန်သော အကျိုးအပဲ့တို့ကို ကောက်သိမ်းကြလော့ဟု တပည့်တော်တို့အား မိန့်တော်မူသည်ဖြစ်၍၊ စားသောသူတို့၌ ကျန်ကြွင်းသော မုရောမုန့် ငါးလုံး၏ အကျိုးအပဲ့တို့ကို ကောက်သိမ်း၍ တဆယ်နှစ်တောင်းအပြည့်ရကြ၏။

၂။ လာဇရု၏ သေခြင်းမှ ရှင်ပြန်ထမြောက်ခြင်းက ဘုရားသခင်ကို ဘုန်းထင်ရှားစေ၏။

ရှင်ယောဟန်ခရစ်ဝင်ကျမ်း ၁၁:၄၃-၄၄ လာဇရုထွက်၍ လာလော့ဟု ကြီးစွာသောအသံနှင့် ဟစ်ခေါ်တော်မူ၏။ ထိုအခါ သေလွန်သောသူသည် မိမိခြေလက်၌ ပုဆိုးနံငယ်နှင့် ရစ်ပတ်လျက်၊ မျက်နှာကိုလည်း ပုဝါနှင့် စည်းလျက်ထွက်လာ၏။ ယေရှုကလည်း၊ သူ့ကိုဖြည်၍ လွှတ်ကြလော့ဟု မိန့်တော်မူ၏။

သခင်ယေရှု ဆောင်ရွက်ခဲ့သော နိမိတ်လက္ခဏာများထဲမှ ဤနှစ်ခုကိုသာ ငါတို့ ရွေးချယ်ပြီးဖြစ်သည်၊ အဘယ့်ကြောင့်ဆိုသော် ယင်းတို့သည် ဤနေရာ၌ ငါ ပြောလိုသောအရာကို ထုတ်ဖော်ပြသရန် လုံလောက်သောကြောင့် ဖြစ်သည်။ ဤနိမိတ်လက္ခဏာ နှစ်ခုသည် အမှန်တကယ် အံ့အားသင့်ဖွယ်ဖြစ်ပြီး၊ ကျေးဇူးတော်ခေတ်အတွင်း ဆောင်ရွက်ခဲ့သော သခင်ယေရှု၏ နိမိတ်လက္ခဏာများကို အလွန်ကိုယ်စားပြုပေသည်။

ဦးစွာပထမ ပထမကျမ်းပိုဒ်ကို ကြည့်ကြစို့။ ယေရှုက လူငါးထောင်ကို ကျွေးမွေးသည်။

“မုန့်ငါးလုံးနှင့် ငါးနှစ်ကောင်” ၏ အယူအဆမှာ အဘယ်နည်း။ ပုံမှန်အားဖြင့် မုန့်ငါးလုံးနှင့်ငါးနှစ်ကောင်ဖြင့် လူမည်မျှကို လုံလုံလောက်လောက် ကျွေးမွေးနိုင်သနည်း။ သာမန်လူတစ်ယောက်၏ စားချင်စိတ်ပေါ် သင်၏ တိုင်းတာမှုကို အခြေခံပါက၊ ဤသည်မှာ လူနှစ်ဦးအတွက်သာ လုံလောက် ပေလိမ့်မည်။ ဤသည်မှာ မုန့်ငါးလုံးနှင့် ငါးနှစ်ကောင်၏ အခြေခံအကျဆုံး အယူအဆဖြစ်သည်။ သို့သော် ဤကျမ်းပိုဒ်တွင် မုန့်ငါးလုံးနှင့်ငါးနှစ်ကောင်ဖြင့် လူမည်မျှကို ကျွေးမွေးခဲ့သနည်း။ ကျမ်းစာ၌ မှတ်တမ်းတင်ထားသည်မှာ အောက်ပါအတိုင်း ဖြစ်သည်- “ထိုအရပ်၌ မြက်ပင် ထူပြောလျက် ရှိသည် ဖြစ်၍၊ အရေအတွက်အားဖြင့် ငါးထောင်မျှလောက်သော လူတို့သည် လျောင်းကြ၏။” မုန့်ငါးလုံးနှင့် ငါးနှစ်ကောင်နှင့် ယှဉ်ကြည့်လျှင် လူငါးထောင်က အရေအတွက် များသလော။ ဤအရေအတွက် အလွန်များနေခြင်းက မည်သည့်အရာကို ပြသနည်း။ လူသားရှုထောင့်မှ၊ လူများနှင့်အစားအစာကြား ကွာခြားချက် ကြီးမားလွန်းသောကြောင့် မုန့်ငါးလုံးနှင့် ငါးနှစ်ကောင်ကို လူငါးထောင်အကြား ခွဲဝေရန် မဖြစ်နိုင်ပေ။ လူတိုင်းက သေးငယ်သော တစ်ကိုက်သာကိုက်လျှင်ပင် လူငါးထောင် အတွက် လောက်ဦးမည်မဟုတ်ချေ။ သို့သော် ဤနေရာတွင် သခင်ယေရှုက နိမိတ်လက္ခဏာတစ်ခုကို လုပ်ဆောင်ခဲ့သည်- သူသည် လူငါးထောင်ဗိုက်ပြည့်အောင် စားရသည်ကို သေချာစေခဲ့သည် သာမက၊ အစာအကြွင်းအကျန်များပင် ရှိခဲ့သည်။ ကျမ်းစာက ဤသို့ ရေးသားသည်- “ထိုသူတို့သည် ဝကြပြီးမှ ကိုယ်တော်က၊ ဘာမျှ မပျောက်စေခြင်းငှာ ကြွင်းကျန်သော အကျိုးအပဲ့တို့ကို ကောက်သိမ်းကြလော့ဟု တပည့်တော်တို့အား မိန့်တော်မူသည်ဖြစ်၍၊ စားသောသူတို့၌ ကျန်ကြွင်းသော မုရောမုန့် ငါးလုံး၏ အကျိုးအပဲ့တို့ကို ကောက်သိမ်း၍ တဆယ်နှစ်တောင်းအပြည့်ရကြ၏။” ဤနိမိတ်လက္ခဏာသည် လူတို့ကို သခင်ယေရှု၏ ပင်ကိုလက္ခဏာနှင့် အဆင့်အတန်းကို မြင်နိုင်စေခဲ့ပြီး၊ ဘုရားသခင်အတွက် မဖြစ်နိုင်သောအရာ မရှိသည်ကို မြင်နိုင်စေခဲ့သည်- ဤနည်းဖြင့် ဘုရားသခင်၏ အရာခပ်သိမ်း တတ်စွမ်းနိုင်ခြင်းကို ၎င်းတို့ မြင်ခဲ့ကြသည်။ မုန့်ငါးလုံးနှင့် ငါးနှစ်ကောင်သည် လူငါးထောင်ကိုကျွေးရန် လုံလောက်ခဲ့သည်၊ သို့သော် မည်သည့်အစားအစာမျှ မရှိခဲ့ပါက၊ ဘုရားသခင်သည် လူငါးထောင်ကို ကျွေးနိုင်ခဲ့မည်လော။ ကျွေးနိုင်ခဲ့သည်မှာ မှန်ပေသည်။ ဤသည်မှာ နိမိတ်လက္ခဏာတစ်ခုဖြစ်ခဲ့သည်၊ ထို့ကြောင့် လူတို့သည် ယင်းမှာ နားမလည်နိုင်သောအရာ၊ မယုံကြည်နိုင်စရာနှင့် နက်နဲသောအရာဖြစ်သည်ဟု မလွဲမသွေ ခံစားခဲ့ရပေမည်၊ သို့သော် ဘုရားသခင်အတွက်က ထိုသို့သောအရာကို လုပ်ဆောင်ခြင်းသည် ဘာမျှမဟုတ်ချေ။ ဤသည်မှာ ဘုရားသခင်အတွက် သာမန်အမှုအရာတစ်ခု ဖြစ်သည့်အတွက်၊ ယင်းကို အဓိပ္ပာယ်ဖွင့်ရန် အဘယ်ကြောင့် ယခု ကွက်၍ရွေးရသနည်း။ အဘယ့်ကြောင့်ဆိုသော် ဤနိမိတ်လက္ခဏာနောက်ကွယ်တွင် တည်ရှိသောအရာမှာ ယခင်က လူသားမျိုးနွယ်က လုံးဝ မသိမြင်ဖူးသည့် သခင်ယေရှု၏ အလိုတော် ဖြစ်သောကြောင့် ဖြစ်သည်။

ပထမဦးစွာ ဤလူငါးထောင်သည် မည်သည့်လူစားမျိုးများ ဖြစ်သည်ကို နားလည်ရန် ကြိုးစားကြပါစို့။ ၎င်းတို့သည် သခင်ယေရှု၏ နောက်လိုက်များ ဖြစ်ခဲ့ကြသလော။ ကျမ်းစာမှ ၎င်းတို့သည် သူ၏နောက်လိုက်များမဟုတ်သည်ကို ငါတို့ သိရသည်။ သခင်ယေရကှု မည်သူဖြစ်သည်ကို ၎င်းတို့ သိခဲ့ကြသလော။ လုံးဝ မသိခဲ့ကြပေ။ အနည်းဆုံးအနေဖြင့်၊ ၎င်းတို့ရှေ့ ရပ်နေသောလူသည် ခရစ်တော်ဖြစ်သည်ကို ၎င်းတို့ မသိခဲ့ပေ၊ သို့မဟုတ် လူအချို့က သူ၏ နာမည်က မည်သည့်အရာဖြစ်သည်ကို သိကောင်းသိနိုင်ပြီး၊ သူ လုပ်ဆောင်ခဲ့သည့်အရာများနှင့်ပတ်သက်သည့် တစ်စုံတစ်ရာကို သိကောင်းသိနိုင်သည် သို့မဟုတ် ကြားခဲ့ဖူးကောင်း ကြားခဲ့ဖူးနိုင်သည်။ သခင်ယေရှုအကြောင်း အဖြစ်အပျက်များကို ၎င်းတို့ ကြားခဲ့ချိန်တွင် သခင်ယေရှုနှင့် ပတ်သက်သည့် ၎င်းတို့၏ သိချင်စိတ်ပြင်းပြမှုက နိုးကြွရုံမျှ ဖြစ်ခဲ့ပေမည်၊ သို့သော် သူ့ကို ၎င်းတို့ သိနားလည်ဖို့ မဆိုထားနှင့် သူ့နောက်ကို ၎င်းတို့ လိုက်ခဲ့ကြသည်ဟု သင်တို့ သေချာပေါက် မပြောနိုင်ပေ။ သခင်ယေရှုက ဤလူငါးထောင်ကို မြင်သောအခါတွင်၊ ၎င်းတို့သည် ဆာလောင်ပြီး ၎င်းတို့၏ ဗိုက်များဖြည့်ခြင်းငှာသာ စဉ်းစားနိုင်ခဲ့ကြလေသည်၊ ထို့ကြောင့် သခင်ယေရှုက ၎င်းတို့၏ ဆန္ဒကို ဖြည့်ဆည်းခဲ့သည်မှာ ဤဆက်စပ်အကြောင်းအရာ၌ ဖြစ်ပေသည်။ ၎င်းတို့၏ စိတ်ဆန္ဒကို ဖြည့်ဆည်းပေးခဲ့ချိန်တွင်၊ သူ၏ စိတ်နှလုံးထဲ၌ မည်သည့်အရာ ရှိခဲ့သနည်း။ ဗိုက်ပြည့်အောင်သာ စားချင်နေခဲ့သော ဤလူတို့အပေါ် သူ၏သဘောထားမှာ မည်သည့်အရာဖြစ်ခဲ့သနည်း။ ဤအချိန်တွင် သခင်ယေရှု၏ အတွေးများနှင့် သူ၏ သဘောထားသည် ဘုရားသခင်၏ စိတ်သဘောထားနှင့် အနှစ်သာရတို့နှင့် ဆက်နွှယ်ခဲ့လေသည်။ အစားအစာ အပြည့်အဝ စားရရန်သာလိုချင်ခဲ့သော ဗိုက် ဟာလာဟင်းလင်းနှင့် ဤလူငါးထောင်ကို သူ ရင်ဆိုင်ရသောအခါ၊ သူ့အတွက် သိချင်စိတ်ပြင်းပြမှုနှင့် မျှော်လင့်ချက်တို့ပြည့်နေသော ဤလူတို့ကို ရင်ဆိုင် ရသောအခါတွင်၊ သခင်ယေရှုသည် ၎င်းတို့အပေါ် ကျေးဇူးတော် ချပေးသနားရန် ဤနိမိတ်လက္ခဏာကို အသုံးပြုခြင်းကိုသာ စဉ်းစားခဲ့သည်။ သို့သော် ၎င်းတို့သည် အပျော်သာ ပါဝင်လိုပြီး ၎င်းတို့ ဗိုက်ပြည့်အောင် စားဖို့သာ လိုချင်ခဲ့သည်ကို သူ သိခဲ့သည့်အတွက်၊ ၎င်းတို့အနေဖြင့် သူ၏နောက်လိုက်များ ဖြစ်လာမည်ဟူသည့် သူ၏ မျှော်လင့်ချက်များ မဖြစ်ပေါ်ခဲ့ပေ၊ ထို့ကြောင့် ထိုနေရာ၌ သူ့မှာရှိခဲ့သောအရာကို သူ အကောင်းဆုံးလုပ်ခဲ့ပြီး လူငါးထောင်ကို ကျွေးရန် မုန့်ငါးလုံးနှင့် ငါးနှစ်ကောင်ကို အသုံးပြုခဲ့သည်။ စိတ်လှုပ်ရှားဖွယ်ရာ အမှုအရာများကို မြင်ခြင်းငှာ နှစ်သက်ကြသော ဤလူများ၊ နိမိတ်လက္ခဏာများကို မျက်မြင်တွေ့ကြုံလိုခဲ့ကြသော ဤလူတို့၏ မျက်စိများကို သူ ဖွင့်ပေးခဲ့ပြီး၊ လူ့ဇာတိခံ ဘုရားသခင်က ပြီးမြောက်စေနိုင်သည့် အရာတို့ကို မိမိတို့၏ ကိုယ်ပိုင်မျက်လုံးများဖြင့် ၎င်းတို့ မြင်ခဲ့ကြသည်။ သခင်ယေရှုက ၎င်းတို့၏ သိလိုစိတ်ပြင်းပြမှုကို ဖြည့်ဆည်းရန် သိသာမြင်သာသော အရာတစ်ခုကို အသုံးပြုခဲ့သော်လည်း၊ ဤလူငါးထောင်က အစာကောင်းကောင်းကိုသာ စားလိုသည်ကို သူ့နှလုံးသားထဲ၌ သူသိနှင့်နေခဲ့သည်၊ ထို့ကြောင့် သူသည် ၎င်းတို့ကို မဟောပြောခဲ့ပေ သို့မဟုတ် မည်သည့်အရာမျှ မပြောခဲ့ပေ- ဤနိမိတ်လက္ခဏာကိုသာ ၎င်းတို့အား ဖြစ်သည်အတိုင်း မြင်ခွင့်ပေးခဲ့သည်။ သူသည် ဤလူများကို သူ့နောက် အမှန်တကယ်လိုက်သော သူ၏တပည့်တော်များ နည်းတူ မဆက်ဆံနိုင်ခဲ့ဘဲ၊ သူ၏ စိတ်နှလုံးထဲတွင် ဖန်ဆင်းခံသတ္တဝါအားလုံးသည် သူ၏ အုပ်စိုးမှု အောက်တွင် ရှိပြီး၊ လိုအပ်သောအခါတွင် သူ့မြင်ကွင်း၌ ဖန်ဆင်းခံ သတ္တဝါများအားလုံးအား ဘုရားသခင်၏ ကျေးဇူးတော်ကို မွေ့လျော်ခွင့်ပြုမည်ဖြစ်သည်။ ဤလူတို့က သူမည်သူ ဖြစ်သည်ကို မသိကြသကဲ့သို့၊ သူ့ကို နားမလည်သော်လည်း၊ သို့မဟုတ် သူနှင့်သက်ဆိုင်သည့် မည်သည့်အထူး ထင်မြင်ချက်တစ်ခုမျှ မရှိခဲ့ကြသော်လည်း၊ သို့မဟုတ် မုန့်နှင့် ငါးများကို စားခဲ့ပြီးသည့်နောက်တွင်ပင် သူ့အပေါ် ကျေးဇူးတင်ခြင်း မရှိကြသော်လည်း၊ ဤသည်မှာ ဘုရားသခင် အရေးစိုက်သော အရာတစ်ခု မဟုတ်ပေ- သူသည် ဤလူတို့ကို ဘုရားသခင်၏ ကျေးဇူးတော်အား မွေ့လျော်ရန် အလွန် ကောင်းမွန်သော အခွင့်အရေးတစ်ခု ပေးခဲ့သည်။ ဘုရားသခင်က သူလုပ်သောအရာ၌ မူရှိသည်၊ မယုံကြည်သူတို့ကို ကြည့်ရှုခြင်း၊ သို့မဟုတ် ကာကွယ်ခြင်း မပြုလုပ်သကဲ့သို့၊ အထူးသဖြင့် သူ၏ကျေးဇူးတော်ကို မွေ့လျော်ခံစားရန် ၎င်းတို့ကို အခွင့်မပေးဟု လူအချို့က ပြောကြသည်။ ယင်းမှာ အမှန်တကယ် ဟုတ်ပါသလော။ ဘုရားသခင်၏ အမြင်တွင်၊ ၎င်းတို့သည် သူကိုယ်တိုင် ဖန်ဆင်းခဲ့သော သက်ရှိ သတ္တဝါများဖြစ်ကြသရွေ့၊ သူသည် ၎င်းတို့ကို စီမံပြီး ဂရုစိုက်မည်ဖြစ်ကာ၊ နည်းလမ်းမျိုးစုံဖြင့် ၎င်းတို့ကို ဆက်ဆံလိမ့်မည်၊ ၎င်းတို့အတွက် စီစဉ်လိမ့်မည် ဖြစ်ပြီး၊ ၎င်းတို့ကို အုပ်စိုးလိမ့်မည် ဖြစ်သည်။ ဤသည်တို့မှာ အရာအားလုံးအပေါ် ဘုရားသခင်၏ အတွေးများနှင့် သဘောထားတို့ဖြစ်သည်။

မုန့်ငါးလုံးနှင့် ငါးနှစ်ကောင်ကို စားခဲ့သော လူငါးထောင်သည် သခင်ယေရှုနောက်ကိုလိုက်ရန် အစီအစဉ် မရှိခဲ့ကြသော်လည်း၊ သခင်ယေရှုသည် သူတို့အပေါ် အတင်းတောင်းဆိုမှုများ မပြုခဲ့ပေ။ ၎င်းတို့ ဗိုက်ပြည့်အောင် စားပြီးသည်နှင့်တစ်ပြိုင်နက်၊ သခင်ယေရှု မည်သည့်အရာ လုပ်ဆောင်ခဲ့သည်ကို သင်သိပါသလော။ ၎င်းတို့ကို တစ်ခုတစ်လေမျှ တရားဟောခဲ့သလော။ ဤအရာကို လုပ်ဆောင် ပြီးသည့်နောက်တွင်၊ သူ မည်သည့်နေရာသို့ သွားခဲ့သနည်း။ သခင်ယေရှုက သူတို့ကို တစ်ခုခု ပြောဆိုခဲ့သည်ကို ကျမ်းစာက မှတ်တမ်းတင်မထားပေ၊ သူ၏ နိမိတ်လက္ခဏာများကို ဆောင်ရွက်ခဲ့ပြီးချိန်တွင် တိတ်တဆိတ် ထွက်ခွာသွားသည်ဟုသာ မှတ်တမ်းတင်ထား၏။ သို့ဆိုလျှင် ဤလူတို့အပေါ် သတ်မှတ်ချက်တစ်ခုတစ်လေ သူပြုလုပ်ခဲ့သလော။ မုန်းတီးခြင်းတစ်ခုခု ရှိခဲ့သလော။ ဤအရာများထဲမှ တစ်ခုမျှ မရှိခဲ့ပေ။ သူ့နောက်ကို မလိုက်လိုခဲ့သော ဤလူတို့ကို သူ သက်သက် အာရုံမစိုက် လိုတော့ဘဲ၊ ဤအချိန်တွင် သူ၏နှလုံးသားက နာကျင်ခဲ့ရသည်။ သူသည် လူသားမျိုးနွယ်၏ အကျင့်ပျက်စီးခြင်းကို မြင်ခဲ့ပြီးဖြစ်ကာ သူ့အပေါ် လူသားမျိုးနွယ်၏ ငြင်းပယ်မှုကို ခံစားခဲ့ရပြီးဖြစ်သောကြောင့်၊ ဤလူတို့ကို သူမြင်ခဲ့ပြီး ၎င်းတို့နှင့် အတူရှိခဲ့ချိန်တွင်၊ လူသား၏ တုံးအမှုနှင့် မသိနားမလည်မှုအားဖြင့် သူ ဝမ်းနည်းခဲ့ရပြီး၊ သူ၏နှလုံးသား နာကျင်ခဲ့ရသည်၊ သူ လိုချင်ခဲ့သမျှအားလုံမှာ ဤလူတို့ကို တတ်နိုင်သမျှ အမြန်ဆုံး ထားခဲ့ရန် ဖြစ်သည်။ သခင်သည် သူ၏ စိတ်နှလုံးထဲတွင် ၎င်းတို့နှင့်သက်ဆိုင်၍ မည်သည့် သတ်မှတ်ချက်မျှ မပြုလုပ်ခဲ့ပေ၊ သူသည် ၎င်းတို့ကို သူအာရုံမစိုက်လိုခဲ့သကဲ့သို့၊ သာ၍ပင် ၎င်းတို့အပေါ် သူ၏ အားအင်ကို အသုံးမပြုလိုခဲ့ပေ။ ၎င်းတို့က သူ့နောက် မလိုက်နိုင်ကြသည်ကို သူသိခဲ့သည်၊ သို့သော် ဤအရာ အားလုံးဖြစ်နေသော်လည်း၊ ၎င်းတို့အပေါ် သူ၏ သဘောထားက အလွန်ရှင်းလင်းနေဆဲဖြစ်သည်။ ၎င်းတို့ကို ကြင်နာစွာ ဆက်ဆံရန်၊ ၎င်းတို့အပေါ် ကျေးဇူးတော် အပ်နှင်းရန်သာ သူ လိုချင်ခဲ့ပြီး၊ ဤသည်မှာ သူ၏ အုပ်စိုးမှုအောက်၌ရှိသည့် ဖန်ဆင်းခံသတ္တဝါတိုင်းအပေါ် ဘုရားသခင်၏ သဘောထား ဧကန်အမှန် ဖြစ်ပေသည်- ဖန်ဆင်းခံသတ္တဝါတိုင်းကို ကြင်နာစွာ ဆက်ဆံရန်၊ ၎င်းတို့အတွက် ထောက်ပံ့ပြီး အားဖြည့်ပေးရန် ဖြစ်သည်။ သခင်ယေရှုက လူ့ဇာတိခံ ဘုရားသခင်ဖြစ်ခဲ့ရသည့် အကြောင်းရင်းအတွက်၊ သူသည် ဘုရားသခင်ကိုယ်တိုင်၏ အနှစ်သာရကို အလွန် သဘာဝကျစွာ ထုတ်ဖော်ပြပြီး၊ ဤလူတို့ကို ကြင်ကြင်နာနာနှင့် ဆက်ဆံခဲ့သည်။ ၎င်းတို့ကို စေတနာစိတ်နှင့် သည်းခံခြင်းဖြင့် ဆက်ဆံခဲ့ပြီး၊ ထိုသို့သော စိတ်နှလုံးတစ်ခုဖြင့် ၎င်းတို့ကို ကြင်နာမှု ပြသခဲ့သည်။ သခင်ယေရှုကို ဤလူတို့က မည်သို့မြင်သည်ဖြစ်စေ၊ ပြီးလျှင် မည်သို့သောရလဒ် ရှိမည်ဖြစ်စေ၊ သူသည် အဖန်ဆင်းခံ သတ္တဝါတိုင်းကို ဖန်ဆင်းခြင်းအားလုံး၏ အရှင်သခင်အဖြစ် သူ၏အနေအထားအပေါ် အခြေခံပြီး ဆက်ဆံခဲ့သည်။ သူ ထုတ်ဖော်ပြခဲ့သော အရာတိုင်းသည် ခြွင်းချက်မရှိ ဘုရားသခင်၏ စိတ်သဘောထားနှင့် သူ၏ အရာအားလုံးနှင့် ဖြစ်ခြင်း ဖြစ်သည်။ သခင်ယေရှုသည် တိတ်တဆိတ် ဤအရာကို လုပ်ဆောင်ခဲ့ပြီးနောက် တိတ်တဆိတ် ထွက်ခွာသွားခဲ့သည်- ဤသည်မှာ ဘုရားသခင်၏ စိတ်သဘောထား၏ မည်သည့် လက္ခဏာသွင်ပြင်ဖြစ်သနည်း။ ဤသည်မှာ ဘုရားသခင်၏ ချစ်ခင်ကြင်နာခြင်းဖြစ်သည်ဟု သင်တို့ ဆိုနိုင်သလော။ ဤသည်မှာ ဘုရားသခင်၏ ကိုယ်ကျိုးမငဲ့ခြင်းဖြစ်သည်ဟု သင်ဆိုနိုင်မည်လော။ ဤသည်မှာ သာမန်လူတစ်ဦး လုပ်ဆောင်နိုင်စွမ်းရှိသည့် အရာတစ်ခု ဖြစ်သလော။ လုံးဝ မဟုတ်ပေ။ အနှစ်သာရအားဖြင့် သခင်ယေရှုက မုန့်ငါးလုံးနှင့် ငါးနှစ်ကောင်ဖြင့် ကျွေးမွေးခဲ့သော ဤလူငါးထောင်သည် မည်သူများ ဖြစ်သနည်း။ ၎င်းတို့သည် သခင်ယေရှုနှင့် သဟဇာတဖြစ်သောသူများ ဖြစ်သည်ဟု သင်တို့ ဆိုနိုင်မည်လော။ ၎င်းတို့အားလုံးသည် ဘုရားသခင်ကို ရန်လိုသောသူများဖြစ်သည်ဟု သင် ဆိုနိုင်သလော။ ၎င်းတို့သည် သခင်နှင့် လုံးဝ သဟဇာတမဖြစ်ခဲ့ကြသကဲ့သို့၊ ၎င်းတို့၏ အနှစ်သာရသည် ဘုရားသခင်ကို လုံးဝ ရန်လိုသည်ဟု အသေအချာ ပြော၍ရသည်။ သို့သော် ဘုရားသခင်သည် ၎င်းတို့ကို မည်သို့ ဆက်ဆံခဲ့သနည်း။ ဘုရားသခင်အပေါ် လူတို့၏ ရန်လိုမှုကို ထိန်းသိမ်းရန် နည်းလမ်းတစ်ခုကို သူအသုံးပြုခဲ့သည်- ဤနည်းလမ်းကို “ကြင်နာခြင်း” ဟုခေါ်သည်။ ဆိုလိုသည်မှာ သခင်ယေရှုက ဤလူတို့ကို အပြစ်သားများအဖြစ် မြင်ခဲ့သော်လည်း၊ မည်သို့ပင်ဆိုစေ ဘုရားသခင်၏ အမြင်တွင် ၎င်းတို့သည် သူ၏ ဖန်ဆင်းခြင်း ဖြစ်ခဲ့သည်၊ ထို့ကြောင့် သူသည် ဤအပြစ်သားများကို ကြင်နာစွာ ဆက်ဆံဆဲပင်ဖြစ်သည်။ ဤသည်မှာ ဘုရားသခင်၏ သည်းခံခြင်းဖြစ်ပြီး ဤသည်းခံခြင်းကို ဘုရားသခင် ကိုယ်တော်တိုင်၏ ပင်ကိုလက္ခဏာနှင့် အနှစ်သာရတို့က သတ်မှတ်လေသည်။ ထို့ကြောင့် ဤသည်မှာ ဘုရားသခင် ဖန်ဆင်းခဲ့သော မည်သည့်လူသားကမျှ လုပ်ဆောင်နိုင်စွမ်း မရှိသည့် အရာတစ်ခု ဖြစ်သည်- ဘုရားသခင်သာလျှင် ဤအရာကို လုပ်နိုင်၏။

သင်သည် လူသားမျိုးနွယ်အပေါ် ဘုရားသခင်၏ အတွေးများနှင့် သဘောထားကို အမှန်တကယ် အသိအမှတ် ပြုနိုင်သောအခါတွင်၊ သင်သည် ဘုရားသခင်၏ စိတ်ခံစားမှုများနှင့် ဖန်ဆင်းခံတစ်ဦးစီအတွက် သူ၏ ပူပန်မှုကို အမှန်တကယ် နားလည်နိုင်သောအခါတွင်၊ ဖန်ဆင်းရှင်က ဖန်ဆင်းခဲ့သော လူတို့တစ်ဦးချင်းစီတိုင်းအပေါ် ကုန်ဆုံးခဲ့သော ကြီးမားသောသံယောဇဉ်နှင့် ချစ်ခြင်းမေတ္တာကို သင် နားလည်နိုင်လိမ့်မည် ဖြစ်သည်။ ဤအရာ ဖြစ်ပျက်သောအခါတွင်၊ ဘုရားသခင်၏ ချစ်ခြင်းကို ဖော်ပြရန် စကားလုံးနှစ်လုံးကို သင်အသုံးပြုလိမ့်မည်။ ထို စကားလုံး နှစ်လုံးမှာ မည်သည်အရာများ ဖြစ်သနည်း။ လူအချို့က “ကိုယ်ကျိုးမငဲ့” ဟုပြောကြပြီး လူအချို့က “ပရဟိတ” ဟုပြောကြသည်။ ဤနှစ်ခုထဲမှ “ပရဟိတ” သည် ဘုရားသခင်၏ ချစ်ခြင်းကိုဖော်ပြရန် မသင့်တော်ဆုံးသော စကားလုံးဖြစ်သည်။ ဤသည်မှာ သဘောထားကြီးသောသူ သို့မဟုတ် တစ်ယူသန်အစွဲမထားသော သူတစ်ဦးကို ဖော်ပြရန် လူတို့ အသုံးပြုသော စကားလုံးတစ်လုံးဖြစ်သည်။ ဤစကားလုံးကို ငါ စက်ဆုပ်ရွံရှာ၏၊ အဘယ့်ကြောင့်ဆိုသော် ယင်းသည် အခြေခံသဘောတရားကို မစဉ်းစားဘဲ၊ လက်လွတ်စပယ် အလှူဒါနကို ကြုံရာကျပန်း ပေးဝေခြင်းကို ရည်ညွှန်းသောကြောင့် ဖြစ်သည်။ ယင်းသည် မိုက်မဲပြီး စိတ်မရှင်းလင်းသော လူတို့အဖို့ ဖြစ်နေကျအရာဖြစ်သည့် အလွန် စိတ်ကူးယဉ်ဆန်သော လိုအင်ဆန္ဒတစ်ခု ဖြစ်သည်။ ဤစကားလုံးကို ဘုရားသခင်၏ချစ်ခြင်းအား ဖော်ပြရန် အသုံးပြုသောအခါ၊ ပြစ်မှားစော်ကားသော ဂယက်အနက် မလွဲမသွေ ရှိသည်။ ဘုရားသခင်၏ ချစ်ခြင်းမေတ္တာကို ပိုပြီး လိုက်ဖက်စွာ ဖော်ပြသော စကားလုံးနှစ်လုံး ငါ့မှာရှိသည်။ ၎င်းတို့သည် မည်သည့်အရာများ ဖြစ်သနည်း။ ပထမတစ်ခုက “အလွန့်အလွန် ကြီးမားသော” ဖြစ်သည်။ ဤစကားလုံးသည် စိတ်အာရုံကို အလွန်မနှိုးဆွပေးသည် မဟုတ်လော။ ဒုတိယမှာ “အလွန်ကြီးမားကျယ်ပြန့်သော” ဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်၏ ချစ်ခြင်းကို ဖော်ပြရန် ငါ အသုံးပြုသော ဤစကားလုံးနှစ်လုံး နောက်တွင် စစ်မှန်သော အဓိပ္ပာယ်ရှိ၏။ တိုက်ရိုက်ယူရလျှင်၊ “အလွန့်အလွန်ကြီးမားသော”က အရာဝတ္ထု တစ်ခု၏ ထုထည်၊ သို့မဟုတ် လုပ်နိုင်စွမ်းကို ဖော်ပြသည်၊ သို့သော် ထိုအရာက မည်မျှကြီးသည်ကို ပဓာနမထားဘဲ၊ ယင်းသည် လူတို့ ထိနိုင်၊ မြင်နိုင်သော အရာတစ်ခု ဖြစ်သည်။ ဤသည်မှာ ထိုအရာ တည်ရှိသောကြောင့် ဖြစ်သည်- ယင်းသည် စိတ်ကူးသက်သက် ဖြစ်သော အရာဝတ္ထုတစ်ခု မဟုတ်ဘဲ၊ အတော်အတန် မှန်ကန်တိကျပြီး လက်တွေ့ကျသော နည်းလမ်းဖြင့် လူတို့ကို စိတ်ကူးများပေးနိုင်သည့် အရာတစ်ခု ဖြစ်သည်။ ယင်းသည် စစ်မှန်သော နည်းလမ်းဖြင့် တကယ်တည်ရှိသော အရာဖြစ်သောကြောင့်၊ သင်သည် ယင်းကို ရှုထောင့် နှစ်ခုမှ ကြည့်သည်ဖြစ်စေ သုံးခုမှ ကြည့်သည်ဖြစ်စေ၊ ယင်း၏ တည်ရှိမှုကို သင် စိတ်ကူးကြည့်ရန် မလိုအပ်ပေ။ ဘုရားသခင်၏ ချစ်ခြင်းကို ဖော်ပြရန် “အလွန့်အလွန် ကြီးမားသော” ဆိုသည်ကို အသုံးပြုခြင်းသည် သူ၏ချစ်ခြင်းကို တိုင်းတာဖို့ ကြိုးစားအားထုတ်မှုတစ်ခု ကဲ့သို့ ခံစားရနိုင်သော်လည်း၊ ယင်းက သူ၏ ချစ်ခြင်းမေတ္တာသည် တိုင်းတာ၍မရနိုင်ဟူသော ခံစားချက်ကိုလည်း ပေးသည်။ ဘုရားသခင်၏ ချစ်ခြင်းသည် အနှစ်မဲ့မဟုတ်သကဲ့သို့၊ ဒဏ္ဍာရီနှင့်ဆိုင်သည့် အရာတစ်ခုလည်း မဟုတ်သောကြောင့် ဘုရားသခင်၏ ချစ်ခြင်းမေတ္တာကို တိုင်းတာ၍ ရနိုင်သည်ဟု ငါပြောလိုသည်။ ယင်းထက် ထိုအရာသည် ဘုရားသခင်၏ အုပ်စိုးမှုအောက်၌ အရာခပ်သိမ်း ဝေမျှခံစားသော အရာတစ်ခု၊ အဆင့်အမျိုးမျိုးနှင့် မတူညီသော ရှုထောင့်တို့မှ ဖန်ဆင်းခံအားလုံးက မွေ့လျော်ခံစားရသော အရာတစ်ခု ဖြစ်သည်။ လူတို့သည် ယင်းကို မမြင်နိုင်သကဲ့သို့ မထိနိုင်သော်လည်း၊ ဤချစ်ခြင်းသည် အရာအားလုံးထံ ၎င်းတို့၏ အသက်တာများတွင် နည်းနည်းချင်း ထုတ်ဖော် ပြသည်နှင့်အမျှ အာဟာရနှင့် အသက်ကို ဆောင်ကြဉ်းပေးပြီး၊ ၎င်းတို့သည် ကုန်လွန်သည့် အချိန်တိုင်း၌ ၎င်းတို့ မွေ့လျော်ခံစားသည့် ဘုရားသခင်၏ ချစ်ခြင်းမေတ္တာကို ရေတွက်ပြီး သက်သေခံလေသည်။ အရာအားလုံးကို ဘုရားသခင် ပံ့ပိုးပေးခြင်းနှင့် အားဖြည့်ပေးခြင်းတို့နှင့် သက်ဆိုင်သည့် နက်နဲမှုသည် အရာခပ်သိမ်းအတွက် နှင့် အထူးသဖြင့် လူသားမျိုးနွယ်အတွက် ဘုရားသခင်၏ အတွေးများနည်းတူ လူသားများအတွက် နားလည် သဘောပေါက်ရန် ခက်ခဲသော အရာတစ်ခု ဖြစ်သောကြောင့်၊ ဘုရားသခင်၏ ချစ်ခြင်းမေတ္တာသည် တိုင်းတာ၍ မရနိုင်ဟု ငါ ပြောမည်။ ဆိုလိုသည်မှာ၊ လူသားမျိုးနွယ်အတွက် ဖန်ဆင်းရှင် သွန်းလောင်းခဲ့ရသော သွေးနှင့် မျက်ရည်များကို အဘယ်သူမျှ မသိပေ။ သူကိုယ်တိုင်၏လက်များဖြင့် ဖန်ဆင်းခဲ့သော လူသားမျိုးနွယ် အတွက် ဖန်ဆင်းရှင်၏ချစ်ခြင်း၏ နက်ရှိုင်းမှု သို့မဟုတ် အလေးချိန်ကို မည်သူမျှသဘောမပေါက်နိုင်၊ မည်သူမျှ နားမလည်နိုင်ပေ။ ဘုရားသခင်၏ ချစ်ခြင်းကို အလွန့်အလွန် ကြီးမားသောအရာအဖြစ် ဖော်ပြခြင်းက ယင်း၏ အကျယ်အဝန်းနှင့် ယင်း၏ဖြစ်တည်မှု အမှန်တရားကို လူတို့အား အသိအမှတ်ပြုကာ နားလည်စေရန် ကူညီပေးဖို့ ဖြစ်သည်။ ယင်းသည် “ဖန်ဆင်းရှင်” ဟူသော စကားလုံး၏ တကယ့်အဓိပ္ပာယ်ကို လူတို့ သာ၍ နက်ရှိုင်းစွာ နားလည်သဘောပေါက်နိုင်ရန်အလို့ငှာနှင့် “ဖန်ဆင်ခြင်း” ဟူသော အမည်နာမ၏ စစ်မှန်သော အဓိပ္ပာယ်နှင့် သက်ဆိုင်သည့် သာ၍ နက်ရှိုင်းသော သိနားလည်မှုကို လူတို့ ရရှိနိုင်ရန်အလို့ငှာလည်း ဖြစ်သည်။ “အလွန်ကြီးမားကျယ်ပြန့်သော” ဆိုသည့် စကားလုံးက မည်သည့်အရာကို ဖော်ပြလေ့ရှိသနည်း။ ယင်းကို သမုဒ္ဒရာ သို့မဟုတ် စကြဝဠာကို ဖော်ပြရန် ယေဘုယျအားဖြင့် အသုံးပြုသည်၊ ဥပမာအားဖြင့်- အလွန်ကြီးမားကျယ်ပြန့်သော စကြဝဠာ၊ သို့မဟုတ် အလွန်ကြီးမားကျယ်ပြန့်သော သမုဒ္ဒရာ ဟူ၍ ဖြစ်သည်။ စကြဝဠာ၏ ကျယ်ပြန့်မှုနှင့် ဆိတ်ငြိမ်သော နက်ရှိုင်းမှုသည် လူသား၏ နားလည်မှုကို ကျော်လွန်၏။ ယင်းသည် လူသား၏ စိတ်ကူးစိတ်သန်းကို ဖမ်းစားသော အရာတစ်ခု၊ ၎င်းတို့ ကြီးမားသည့် ရှုမောမှုခံစားရသည့် အရာတစ်ခု ဖြစ်သည်။ ယင်း၏ ထူးခြားဆန်းကြယ်မှုနှင့် နက်နဲမှုသည် မြင်ကွင်းအတွင်းတွင် ရှိသော်လည်း၊ လက်လှမ်း မမီနိုင်သော နေရာ၌ရှိ၏။ သမုဒ္ဒရာကို သင် စဉ်းစားသောအခါ၊ ယင်း၏ အကျယ်အဝန်းကို သင်စဉ်းစားသည်- အကန့်အသတ် မရှိဘူးဟု ထင်ရပြီး၊ ယင်း၏ ဆန်းကြယ်မှုနှင့် အမှုအရာများကို ကြီးမားသည့် ထိန်းသိမ်းနိုင်စွမ်းအား သင်ခံစားနိုင်သည်။ ဤသည်မှာ ဘုရားသခင်၏ချစ်ခြင်းကို ဖော်ပြရန်၊ ယင်းက မည်မျှ တန်ဖိုးရှိသည် ခံစားစေဖို့ လူများကို ကူညီပေးရန်၊ သူ၏ ချစ်ခြင်းမေတ္တာ၏ နက်နဲသည့် လှပမှုနှင့် ဘုရားသခင် ချစ်ခြင်းမေတ္တာ၏ တန်ခိုးသည် အဆုံးမဲ့ဖြစ်ကာ ကျယ်ပြန့်သည်ကို ခံစားစေဖို့ “အလွန်ကြီးမားကျယ်ပြန့်သော” ဟူသည့် စကားလုံးကို ငါ အသုံးပြုရသည့် အကြောင်းရင်း ဖြစ်သည်။ သူ၏ချစ်ခြင်းမေတ္တာ၏ သန့်ရှင်းခြင်းနှင့် သူ၏ချစ်ခြင်း မှတစ်ဆင့် ထုတ်ဖော်ပြသော ဘုရားသခင်၏ ဂုဏ်သိက္ခာနှင့် ပုန်ကန်ပြစ်မှား၍ မရခြင်းတို့ကို ခံစားနိုင်ရန် လူတို့ကို ကူညီပေးဖို့ ဤစကားလုံးကို ငါ အသုံးပြုခဲ့သည်။ ယခု “အလွန်ကြီးမားကျယ်ပြန့်သော” ဟူသည်မှာ ဘုရားသခင်၏ ချစ်ခြင်းကို ဖော်ပြရန် သင့်တော်သော စကားလုံးဖြစ်သည်ဟု သင်တို့ထင်သလော။ ဘုရားသခင်၏ ချစ်ခြင်းမေတ္တာကို “အလွန်အလွန်ကြီးမားသော” နှင့် “အလွန်ကြီးမားကျယ်ပြန့်သော” ဟူသည့် စကားလုံးနှစ်လုံးနှင့် ကိုက်ညီနိုင်သလော။ လုံးဝကိုက်ညီနိုင်သည်။ လူသားဘာသာစကားဖြင့်၊ ဤစကားလုံးနှစ်လုံးသည်သာ အတော်အတန် သင့်တော်ပြီး၊ ဘုရားသခင်၏ ချစ်ခြင်းကို ဖော်ပြရန် အတော်အတန် နီးစပ်ပေသည်။ သင်တို့သည် ထိုသို့ မထင်ပါသလော။ သင်တို့ကို ဘုရားသခင်၏ ချစ်ခြင်းအား ဖော်ပြစေမည်ဆိုပါက၊ ဤစကားလုံးနှစ်လုံးကို သင်တို့ သုံးကြမည်လော။ အများဆုံးဖြစ်နိုင်ချေမှာ၊ သင်တို့ သုံးမည် မဟုတ်ပေ၊ အဘယ့်ကြောင့်ဆိုသော် ဘုရားသခင်၏ ချစ်ခြင်းမေတ္တာနှင့်သက်ဆိုင်သည့် သင်တို့၏ သိနားလည်ခြင်းနှင့် အသိအမှတ်ပြုခြင်းတို့သည် ရှုထောင့် နှစ်ဖက်မြင် အတိုင်းအတာအထိသာ ကန့်သတ်ထားပြီး၊ သုံးဖက်မြင် နေရာအမြင့်သို့ မတက်လှမ်းသေးသောကြောင့် ဖြစ်သည်။ သို့ဆိုလျှင် သင်တို့ကို ဘုရားသခင်၏ ချစ်ခြင်းအား ဖော်ပြစေမည်ဆိုပါက၊ သင်တို့သည် စကားလုံးကင်းမဲ့သည်ဟု ခံစားရပေမည်၊ သို့မဟုတ် သင်တို့ကို အားစေးမိကောင်း မိသွားစေမည် ဖြစ်သည်။ ယနေ့ ငါပြောပြီးသည့် ဤစကားလုံး နှစ်လုံးသည် သင်တို့အတွက် နားလည်ရန် ခက်ကောင်း ခက်နိုင်သည်၊ သို့မဟုတ် သင်တို့ တကယ်ကို သဘောတူကောင်း တူနိုင်မည်မဟုတ်ပေ။ ဤအရာက ဘုရားသခင်၏ချစ်ခြင်းအပေါ် သင်၏ အသိအမှတ်ပြုခြင်းနှင့် နားလည်ခြင်းသည် အပေါ်ယံဆန်ပြီး ကျဉ်းမြောင်းသော ်အတိုင်းအတာထိ ကန့်သတ်ထားသည်ဟုသာ ပြသပေသည်။ ဘုရားသခင်သည် ကိုယ်ကျိုးမငဲ့ဟု ယခင်က ငါပြောပြီးဖြစ်သည်။ “ကိုယ်ကျိုးမငဲ့သော” ဟူသည့် ဤစကားကို သင်တို့ မှတ်မိသည်။ ဘုရား၏ချစ်ခြင်းမေတ္တာကို ကိုယ်ကျိုးမငဲ့သော မေတ္တာအဖြစ်သာ ဖော်ပြ၍ ရနိုင်သည်မှာ ဖြစ်နိုင်မည်လော။ ဤသည်မှာ အတိုင်းအတာ အလွန်ကျဉ်းသည် မဟုတ်လော။ ယင်းမှ တစ်ခုခုရရှိနိုင်ဖို့အလို့ငှာ ဤကိစ္စကို သင်တို့ သာ၍ တွေးဆသင့်သည်။

အထက်ကအရာမှာ ပထမဆုံး နိမိတ်လက္ခဏာမှ ဘုရားသခင်၏ စိတ်သဘောထားနှင့် သူ၏ အနှစ်သာရကို ငါတို့ မြင်ခဲ့သည့် အရာဖြစ်သည်။ ဤသည်မှာ လူတို့ နှစ်ထောင်ပေါင်းအချို့ ဖတ်ခဲ့သော အဖြစ်အပျက်တစ်ခု ဖြစ်သော်လည်း၊ ယင်းသည် ရိုးရှင်းသော ဇာတ်ကွက်တစ်ခုရှိပြီး ရိုးရှင်းသော ဖြစ်ရပ်ကို လူတို့အား မြင်စေသည်၊ သို့သော် ဤရိုးရှင်းသော ဇာတ်ကွက်၌ ဘုရားသခင်၏ စိတ်သဘောထားနှင့် သူ၏ အရာအားလုံးနှင့် ဖြစ်ခြင်းတို့ဖြစ်သည့် သာ၍ အဖိုးတန်သော အရာတစ်ခုကို ငါတို့ မြင်နိုင်သည်။ သူ၏ အရာအားလုံးနှင့် ဖြစ်ခြင်း ဖြစ်သည့် ဤအရာများသည် ဘုရားသခင်ကိုယ်တော်တိုင်ကို ကိုယ်စားပြုပြီး ဘုရားသခင်ကိုယ်တော်တိုင်၏ အတွေးများနှင့် သက်ဆိုင်သည့် ဖော်ပြချက်တစ်ခုဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်က သူ၏အတွေးများကို ဖော်ပြသောအခါ၊ ယင်းသည် သူ၏စိတ်နှလုံး သဘောထား၏ ဖော်ပြခြင်း တစ်ခုဖြစ်သည်။ သူသည် သူ့ကိုနားလည်နိုင်သောလူများ၊ သူ့ကို သိနိုင်သောလူများနှင့် သူ၏အလိုတော်ကို သဘောပေါက်နိုင်သကဲ့သို့၊ သူ၏ စိတ်နှလုံး သဘောထားကို ကြားနိုင်ပြီး သူ၏ အလိုတော်ကို ဖြည့်ဆည်းဖို့ တက်ကြွစွာ ပူးပေါင်းလုပ်ဆောင်နိုင်သောသူများ ရှိလိမ့်မည်ဟု မျှော်လင့်သည်။ သခင်ယေရှုလုပ်ဆောင်ခဲ့သော ဤအရာများသည် ဘုရားသခင်၏ အသံမဲ့ ဖော်ပြချက်တစ်ခု ဖြစ်ခဲ့သည်။

ဆက်လက်၍၊ အောက်ပါ ကျမ်းပိုဒ်ကို ကြည့်ကြစို့- လာဇရု၏ သေခြင်းမှ ရှင်ပြန်ထမြောက်ခြင်းက ဘုရားသခင်ကို ဘုန်းထင်ရှားစေသည်။

ဤကျမ်းပိုဒ်ကိုဖတ်ပြီးနောက် မည်သည့် ထင်မြင်ချက် သင်တို့ ရှိကြသနည်း။ လူသေကို အုတ်ဂူမှ ပြန်ပြီး ရှင်စေခြင်းထက် မည်သည့်နိမိတ်လက္ခဏာမျှ သာ၍ အံ့အားသင့်ဖွယ် မဖြစ်သောကြောင့်၊ သခင်ယေရှု ဆောင်ရွက်ခဲ့သည့် ဤနိမိတ်လက္ခဏာ၏ အဓိပ္ပာယ်မှာ ယခင်တစ်ခုထက် သာ၍ ကြီးမားသည်။ ထိုခေတ်တွင် သခင်ယေရှုက ဤသို့သော အရာမျိုးကိုလုပ်ဆောင်ခြင်းသည် အလွန့်အလွန် အရေးပါခဲ့ပေသည်။ ဘုရားသခင်သည် လူ့ဇာတိခံယူခဲ့ပြီးဖြစ်သောကြောင့်၊ လူတို့သည် သူ၏ ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာ အသွင်အပြင်၊ သူ၏ လက်တွေ့ကျသောဘက်နှင့် သူ၏ မထင်ရှားသောအပိုင်းကိုသာ မြင်နိုင်ခဲ့ကြသည်။ လူအချို့က သူ၏ အကျင့်စရိုက်နှင့် သက်ဆိုင်သည့် အရာတစ်ခုကို သို့မဟုတ် သူပိုင်ဆိုင်ပုံရသည့် အထူး စွမ်းရည်အချို့ကို မြင်ခဲ့ပြီး နားလည်ခဲ့လျှင်ပင် သခင်ယေရှု မည်သည့်နေရာက လာသည်၊ သူ၏အနှစ်သာရ၌ သူသည် အမှန်တကယ် မည်သူဖြစ်သည်ဆိုသည်နှင့် မည်သည့် အခြားသော အရာများကို သူ လုပ်ဆောင်နိုင်စွမ်းရှိသည် ဆိုသည်တို့ကို မည်သူမျှ မသိခဲ့ပေ။ ဤအရာအားလုံးကို လူသားမျိုးနွယ်က မသိခဲ့ကြပေ။ လူများစွာက သခင်ယေရှုနှင့် ပတ်သက်သည့် ဤမေးခွန်းများကို ဖြေရန် သက်သေအထောက်အထားကို ရှာတွေ့ချင်ခဲ့ကြပြီး၊ အမှန်တရားကို သိချင်ခဲ့ကြသည်။ ဘုရားသခင်သည် သူကိုယ်တော်တိုင်၏ ပင်ကိုလက္ခဏာကို သက်သေပြရန် တစ်ခုခုကို လုပ်ပြနိုင်မည်လော။ ဘုရားသခင်အတွက်၊ ဤသည်မှာ အလွယ်ကလေး ဖြစ်သည်- ယင်းသည် အလွန်လွယ်ကူသောအရာ ဖြစ်ခဲ့သည်။ သူ၏ ပင်ကိုလက္ခဏာနှင့် အနှစ်သာရကို သက်သေပြရန် မည်သည့် နေရာ၌မဆို၊ မည်သည့်အချိန်၌မဆို တစ်စုံတစ်ရာကို သူ လုပ်ဆောင်နိုင်သည်၊ သို့သော် ဘုရားသခင်သည် အမှုအရာများကို- အစီအစဉ်တစ်ခုနှင့် အဆင့်တို့ဖြင့်- လုပ်ဆောင်သည့် သူ၏ ကိုယ်ပိုင်နည်းလမ်း ရှိခဲ့လေသည်။ သူသည် အမှုအရာများကို လက်လွတ်စပယ် မလုပ်ဆောင်ခဲ့ဘဲ၊ ယင်းထက် လူသားကို သူ မြင်ခွင့်ပေးမည့် အရာတစ်ခု၊ အဓိပ္ပာယ်နှင့် အမှန်တကယ် ပြည့်လျှမ်းခဲ့သည့် အရာတစ်ခုကိုလုပ်ဆောင်ရန် မှန်ကန်သော အချိန်နှင့် မှန်ကန်သော အခွင့်အရေးကို သူကြည့်သည်။ ဤနည်းဖြင့် သူ၏ဩဇာအာဏာနှင့် သူ၏ ပင်ကိုလက္ခဏာကို သူ သက်သေပြခဲ့သည်။ သို့ဆိုလျှင် လာဇရု၏ ရှင်ပြန်ထမြောက်ခြင်းက သခင်ယေရှု၏ ပင်ကိုလက္ခဏာကို သက်သေပြနိုင်မည်လော။ ကျမ်းစာ၏ အောက်ပါကျမ်းပိုဒ်ကို ကြည့်ကြစို့- “လာဇရုထွက်၍လာလော့ဟု ကြီးစွာသောအသံနှင့် ဟစ်ခေါ်တော်မူ၏။ ထိုအခါ သေလွန်သောသူသည် ထွက်လာ၏။” သခင်ယေရှုက ဤအရာကို လုပ်ဆောင်ခဲ့ချိန်တွင်၊ တစ်ခုသာ သူပြောခဲ့သည်- “လာဇရုထွက်၍လာလော့။” ထို့နောက် လာဇရုက သူ့အုတ်ဂူမှ ထွက်လာခဲ့သည်- ဤသည်မှာ သခင်ု မြွက်ကြားခဲ့သော စကားအနည်းငယ်မျှကြောင့် ပြီးမြောက်ခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။ ဤအချိန်အတောအတွင်းတွင်၊ သခင်ယေရှုသည် ယဇ်ပလ္လင် တစ်ခု မပြင်ဆင်ခဲ့သကဲ့သို့၊ အခြား လုပ်ဆောင်ချက်တို့ကို မလုပ်ဆောင်ခဲ့ပေ။ ဤတစ်ခုသာ သူပြောခဲ့သည်။ ဤသည်ကို နိမိတ်လက္ခဏာတစ်ခုဟု ခေါ်မည်လော၊ အမိန့်တစ်ခုဟု ခေါ်မည်လော။ သို့မှမဟုတ် မှော်ပညာအမျိုးအစား တချို့လော။ အပေါ်ယံအားဖြင့်၊ နိမိတ်လက္ခဏာတစ်ခုဟု ခေါ်၍ရသည် ဟုထင်ရပြီး၊ ခေတ်ပေါ် ရှုထောင့်မှကြည့်ပါက၊ ယင်းကို နိမိတ်လက္ခဏာတစ်ခုဟု သင်တို့ ဧကန် ခေါ်၍ရနိုင်ဆဲ ဖြစ်၏။ သို့သော် ယင်းမှာ ဝိညာဉ်တစ်ခုကို သေခြင်းမှ ပြန်ခေါ်ဖို့ဟု ယူဆရသည့် ပယောဂမျိုးဟု သေချာပေါက် မှတ်ယူ၍မရနိုင်သကဲ့သို့၊ မည်သည့် မှော်ပညာအမျိုးအစားမျှ လုံးဝ မဟုတ်ခဲ့ပေ။ ဤနိမိတ်လက္ခဏာသည် ဖန်ဆင်းရှင်၏ ဩဇာအာဏာနှင့် သက်ဆိုင်သည့် ပုံမှန်အဖြစ်ဆုံးနှင့် သေးငယ်သော ဖော်ပြချက်တစ်ခုဖြစ်သည်ဟု ဆိုရန်မှာ မှန်ကန်ပေသည်။ ဤသည်မှာ ဘုရားသခင်၏ ဩဇာအာဏာနှင့် တန်ခိုး ဖြစ်သည်။ လူတစ်ယောက်ကို သေစေရန်၊ သူ၏ ဝိညာဉ်အား သူ၏ကိုယ်ခန္ဓာမှ ထွက်ပြီး မရဏနိုင်ငံကို ပြန်သွားစေရန် သို့မဟုတ် ၎င်း သွားသင့်သည့် အခြားမည်သည့် နေရာကိုမဆို ပြန်သွားစေရန် ဘုရားသခင်၌ ဩဇာအာဏာ ရှိသည်။ လူတစ်ဦး သေဆုံးချိန်နှင့် သေဆုံးပြီးနောက် ၎င်းတို့ သွားမည့်နေရာ- ဤအရာတို့ကို ဘုရားသခင်က သတ်မှတ်သည်။ သူသည် ဤဆုံးဖြတ်ချက်များကို လူသားများ၊ အဖြစ်အပျက်များ၊ အရာဝတ္ထုများ၊ နေရာ သို့မဟုတ် တည်နေရာတို့၏ ကန့်သတ်ထားခြင်းကို မခံရဘဲ အချိန်မရွေး၊ နေရာမရွေး လုပ်ဆောင်နိုင်သည်။ အရာခပ်သိမ်းနှင့် သက်ရှိသတ္တဝါအားလုံး သူ၏ အုပ်စိုးမှုအောက်တွင်ရှိပြီး အရာခပ်သိမ်းသည် သူ၏ နှုတ်ကပတ်တော်နှင့် သူ၏ ဩဇာအာဏာအားဖြင့် တိုးတက်ပွားများသောကြောင့်၊ တည်ရှိပြီး ပျက်စီးကြ သောကြောင့်၊ ထိုအရာကို သူ လုပ်ဆောင်ချင်ပါက၊ သူ လုပ်ဆောင်နိုင်သည်။ သူသည် လူသေတစ်ဦးကို ပြန်ရှင်စေနိုင်ပြီး၊ ဤသည်မှာလည်း အချိန်မရွေး၊ နေရာမရွေး သူ လုပ်ဆောင်နိုင်သည့် အရာတစ်ခု ဖြစ်သည်။ ဤသည်မှာ ဖန်ဆင်းရှင်တစ်ပါးတည်းသာ ပိုင်ဆိုင်သော ဩဇာအာဏာ ဖြစ်သည်။

သခင်ယေရှုသည် လာဇရုကို သေခြင်းမှ ပြန်ရှင်စေခြင်း ကဲ့သို့သော အရာတစ်ခုများကို လုပ်ဆောင်ခဲ့ချိန်တွင်၊ သူ၏ ရည်မှန်းချက်မှာ လူသားများအတွက် သက်သေပေးရန်နှင့် စာတန်ကို မြင်စေရန်အတွက်ဖြစ်ပြီး လူသားများနှင့် စာတန်ကို လူသားမျိုးနွယ်နှင့် ပတ်သက်သည့်အရာတိုင်း၊ လူသားမျိုးနွယ်၏ ရှင်ခြင်းနှင့် သေခြင်းတို့ကို ဘုရားသခင် သတ်မှတ်ကြောင်းနှင့် သူသည် လူ့ဇာတိခံယူခဲ့ပြီးဖြစ်သော်လည်း၊ မြင်၍ရနိုင်သည့် ရုပ်ဝတ္ထုလောကအပြင်၊ လူသားများ မမြင်နိုင်သည့် ဝိညာဉ်လောကကိုပါ ကွပ်ကဲအုပ်ချုပ်နေဆဲဖြစ်ကြောင်းကို သိစေရန်ဖြစ်သည်။ ဤသည်မှာ လူသားမျိုးနွယ်နှင့် ပတ်သက်သည့် အရာရာတိုင်းသည် စာတန်၏ ကွပ်ကဲအုပ်ချုပ်မှု အောက်တွင် မရှိသည်ကို လူသားမျိုးနွယ်နှင့် စာတန်က သိကြစေဖို့အလို့ငှာ ဖြစ်ခဲ့သည်။ ဤသည်မှာ ဘုရားသခင်၏ ဩဇာအာဏာနှင့်ဆိုင်သည့် ဖွင့်ပြခြင်းနှင့် ထုတ်ဖော်ပြသခြင်း ဖြစ်ပြီး၊ ယင်းသည် လူသားမျိုးနွယ်၏ ရှင်ခြင်းနှင့် သေခြင်းသည် ဘုရားသခင်၏ လက်ထဲ၌ရှိကြောင်း ကို အရာခပ်သိမ်းထံ သတင်းစကားပေးပို့ရန် ဘုရားသခင်၏ နည်းလမ်းတစ်ခုလည်း ဖြစ်သည်။ သခင်ယေရှု၏ လာဇရုကို သေခြင်းမှ ပြန်လည်ရှင်ပြန်ထမြောက်စေခြင်းသည် လူသားမျိုးနွယ်ကို ဖန်ဆင်းရှင်က သွန်သင်ကာ ညွှန်ကြားသည့် နည်းလမ်းများထဲမှ တစ်ခု ဖြစ်သည်။ ယင်းသည် လူသားမျိုးနွယ်ကို ညွှန်ကြားရန်နှင့် ထောက်ပံ့ရန် သူ၏ တန်ခိုးနှင့် ဩဇာအာဏာကို သူအသုံးပြုသည့် ခိုင်မာသော လုပ်ဆောင်ချက်တစ်ခုဖြစ်ခဲ့သည်။ ယင်းသည် သူသည် အရာအခပ်သိမ်းကို ကွပ်ကဲအုပ်ချုပ်သည်ကို စကားများ အသုံးပြုခြင်းမရှိဘဲ၊ လူသားမျိုးနွယ်အား မြင်ခွင့်ပေးဖို့ ဖန်ဆင်းရှင်အတွက် နည်းလမ်းတစ်ခု ဖြစ်ခဲ့သည်။ ယင်းမှာ သူ့အားဖြင့်မှလွဲ၍ အခြားကယ်တင်ခြင်း မရှိသည်ကို လက်တွေ့ လုပ်ဆောင်ချက်များမှတစ်ဆင့် လူသားမျိုးနွယ်ကို ပြောပြရန် သူ့အတွက် နည်းလမ်းတစ်ခု ဖြစ်သည်။ လူသားမျိုးနွယ်ကို ညွှန်ကြားဖို့ သူ အသုံးပြုသည့် ဤတိတ်ဆိတ်သော နည်းလမ်းသည် လူသား၏စိတ်နှလုံးထံ အံ့သြထိတ်လန့်မှုတစ်ခုနှင့် မည်သည့်အခါမျှ ပျောက်ကွယ် မသွားမည့် အသိဉာဏ်ပွင့်လင်းခြင်းကို ဆောင်ကြဉ်းလျက် ထာဝရတည်တံ့ကာ၊ မပျက်ပြယ်နိုင်ပေ။ လာဇရု၏ သေခြင်းမှ ရှင်ပြန်ထမြောက်ခြင်းက ဘုရားသခင်ကို ဘုန်းထင်ရှား စေခဲ့သည်- ဤအရာသည် ဘုရားသခင်၏ နောက်လိုက် တစ်ဦးချင်းစီတိုင်းအပေါ် နက်ရှိုင်းသော သက်ရောက်မှုတစ်ခု ရှိလေသည်။ ဤဖြစ်ရပ်ကို နက်ရှိုင်းစွာ နားလည်သော လူတိုင်း၌ ဘုရားသခင်သာလျှင် လူသားမျိုးနွယ်၏ ရှင်ခြင်းနှင့် သေခြင်းအား အမိန့်ပေးနိုင်သည် ဟူသည့် သိနားလည်မှု၊ အမြင်ကို သတ်မှတ်ပေးသည်။ ဘုရားသခင်သည် ဤဩဇာအာဏာမျိုးရှိသော်လည်း၊ သူသည် လာဇရု၏ ရှင်ပြန်ထမြောက်ခြင်းမှတစ်ဆင့် လူသားမျိုးနွယ်၏ ရှင်ခြင်းနှင့် သေခြင်းအပေါ် သူ၏ အချုပ်အခြာအာဏာ အကြောင်း သတင်းစကား ပေးပို့ခဲ့သော်လည်း၊ ဤသည်မှာ သူ၏ အဓိက အမှုမဟုတ်ခဲ့ပေ။ ဘုရားသခင်သည် တစ်စုံတစ်ခုကို အဓိပ္ပာယ်မရှိဘဲ မည်သည့်အခါမျှ မလုပ်ဆောင်ပေ။ သူလုပ်ဆောင်သော အရာတစ်ခုစီတိုင်းသည် ကြီးမားသော တန်ဖိုးရှိပြီး ရတနာတိုက်တစ်ခုထဲက သာလွန်ထူးကဲသော ရတနာတစ်ခု ဖြစ်သည်။ သူသည် “လူတစ်ယောက်အား သူ၏သင်္ချိုင်းဂူအထဲမှ ပြန်ထွက် လာစေခြင်း” ကို သူ့အလုပ်၏ အဓိက၊ သို့မဟုတ် တစ်ခုတည်းသော ရည်မှန်းချက်၊ သို့မဟုတ် ကိစ္စအဖြစ် လုံးဝ ပြုလုပ်မည်မဟုတ်ပေ။ ဘုရားသခင်သည် အဓိပ္ပာယ်မရှိသော မည်သည့်အရာကိုမျှ လုပ်ဆောင်မည် မဟုတ်ပေ။ တစ်ခုတည်းသော ဖြစ်ရပ်အဖြစ် လာဇရုကို သေခြင်းမှ ရှင်ပြန်ထမြောက်စေခြင်းသည် ဘုရားသခင်၏ ဩဇာအာဏာကို ထုတ်ဖော်ပြသရန်နှင့် သခင်ယေရှု၏ ပင်ကိုလက္ခဏာကို သက်သေပြရန် လုံလောက်ပေသည်။ ဤသည်မှာ သခင်ယေရှုက ဤနိမိတ်လက္ခဏာမျိုးကို ထပ်မလုပ်ခဲ့သည့် အကြောင်းရင်း ဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်သည် သူ၏ ကိုယ်ပိုင် နိယာမများနှင့် အမှုအရာများကို လုပ်ဆောင်သည်။ ဘုရားသခင်သည် သူ၏ စိတ်ကို လေးနက်သော ကိစ္စရပ်များဖြင့်သာ ဖြည့်ထားသည်ဟု လူသား ဘာသာစကားဖြင့် ဆိုနိုင်ပေသည်။ ဆိုလိုသည်မှာ ဘုရားသခင်က အမှုအရာတို့ကို လုပ်ဆောင်သောအခါ၊ သူ၏ အမှု ရည်ရွယ်ချက်မှ လမ်းလွဲမသွားပေ။ ဤအဆင့်၌ မည်သည့်အမှုကို သူလုပ်ဆောင်လိုသည်၊ မည်သည့်အရာကို သူ ပြီးမြောက်လိုသည်ဆိုသည်တို့ကို သူသိပြီး သူ၏အစီအစဉ် အတိုင်း တင်းကျပ်စွာ သူ အမှုပြုလိမ့်မည်ဖြစ်သည်။ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးသော လူတစ်ဦးသည် ထိုအရည်အချင်းမျိုး ရှိခဲ့ပါက၊ လူတို့က သူ့ကို ဦးညွှတ်ကြရန်၊ ၎င်းတို့ကို သူထိန်းချုပ်နိုင်ပြီး ဝါးမျိုနိုင်ရန်အလို့ငှာ၊ သူမည်မျှ ခံ့ညားသည်ကို အခြားသူများ သိကြဖို့၊ သူ၏ အရည်အချင်းကို ထုတ်ဖော်ပြရန် နည်းလမ်းများကိုသာ သူစဉ်းစားနေခဲ့ပေမည်။ ဤသည်မှာ စာတန်ထံမှလာသော ဆိုးယုတ်ခြင်းဖြစ်သည်- ဤအရာကို ဖောက်ပြန်ပျက်စီးခြင်း ဟုခေါ်၏။ ဘုရားသခင်သည် ထိုသို့သော စိတ်သဘောထား မရှိသကဲ့သို့၊ ထိုသို့သော အနှစ်သာရတစ်ခု မရှိပေ။ အမှုအရာများကို လုပ်ဆောင်ရာတွင် သူ၏ ရည်ရွယ်ချက်မှာ မိမိကိုယ်ကိုယ် ကြွားဝါရန်မဟုတ်ဘဲ၊ လူသားမျိုးနွယ်ကို သာ၍ ထုတ်ဖော်ပြခြင်းနှင့် လမ်းပြခြင်းတို့ကို ပံ့ပိုးပေးရန် ဖြစ်ပြီး၊ ဤသည်မှာ သမ္မာကျမ်းစာတွင် ဤအဖြစ်အပျက်မျိုးနှင့် သက်ဆိုင်သည့် အလွန်နည်းပါးသော ဥပမာများကို လူတို့ တွေ့မြင်ရသည့် အကြောင်းရင်း ဖြစ်သည်။ ဤသည်မှာ သခင်ယေရှု၏ တန်ခိုးများသည် အကန့်အသတ် ရှိသည် သို့မဟုတ် ထိုသို့သောအရာများကို သူ လုပ်ဆောင်နိုင်စွမ်းမရှိဟု ဆိုရမည်မဟုတ်ပေ။ ယင်းမှာ ဘုရားသခင်သည် ထိုအရာကို မလုပ်ဆောင်လိုခြင်း သက်သက်ဖြစ်သည်၊ အဘယ့်ကြောင့်ဆိုသော် သခင်ယေရှု၏ လာဇရုကို သေခြင်းမှ ရှင်ပြန်ထမြောက်စေခြင်းသည် အလွန် လက်တွေ့ကျသော အရေးပါမှုရှိခဲ့သောကြောင့်ဖြစ်ပြီး၊ ဘုရားသခင်က လူ့ဇာတိခံယူခြင်း၏ အဓိက အမှုမှာ နိမိတ်လက္ခဏာများကို ဆောင်ရွက်ရန် မဟုတ်၊ လူတို့ကို သေခြင်းမှ ပြန်လည်ခေါ်ဆောင်ဖို့ရန် မဟုတ်ဘဲ လူသားမျိုးနွယ်အတွက် ရွေးနုတ်ခြင်းအမှု ဖြစ်ခဲ့သောကြောင့်လည်း ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် သခင်ယေရှု ပြီးစီးခဲ့သည့် အလုပ်အများစုသည် လူတို့ကို သွန်သင်ခြင်း၊ ၎င်းတို့ကို ထောက်ပံ့ပေးခြင်းနှင့် ၎င်းတို့ကို ကူညီခြင်းဖြစ်ပြီး လာဇရုကို သေခြင်းမှ ရှင်ပြန်ထမြောက်စေခြင်းကဲ့သို့သော အဖြစ်အပျက်များသည် သခင်ယေရှု ဆောင်ရွက်ခဲ့သည့် အမှုတော်၏ သေးငယ်သော အပိုင်းတစ်ခုမျှသာ ဖြစ်သည်။ ထို့ထက်ပို၍၊ “ကြွားလုံးထုတ်ခြင်း” သည် ဘုရားသခင်၏ အနှစ်သာရ တစ်စိတ်တစ်ပိုင်း မဟုတ်ဟု သင်ဆိုနိုင်သည်၊ ထို့ကြောင့် သာ၍ များသော နိမိတ်လက္ခဏာများကို မပြသခြင်းဖြင့် သခင်ယေရှုသည် ချုပ်တည်းမှုကို တမင်သက်သက် ကျင့်သုံးနေခြင်းမဟုတ်သကဲ့သို့၊ ဤသည်မှာ ပတ်ဝန်းကျင် ကန့်သတ်ချက်များကြောင့်လည်း မဟုတ်ခဲ့ပေ၊ ပြီးလျှင် ယင်းမှာ သေချာပေါက် တန်ခိုးမဲ့သောကြောင့် မဟုတ်ခဲ့ပေ။

သခင်ယေရှုက လာဇရုကို သေခြင်းမှ ပြန်လည် ခေါ်ဆောင်ခဲ့ချိန်တွင်၊ ဤစကားအနည်းငယ်ကို သူ အသုံးပြုခဲ့သည်- “လာဇရုထွက်၍လာလော့။” ဤသည်မှလွဲ၍ တစ်ခြားမည်သည့်အရာကိုမျှ မပြောခဲ့ပေ။ သို့ဆိုလျှင် ဤစကားလုံးများသည် မည်သည့်အရာကို ပြသပါသနည်း။ ယင်းတို့က ဘုရားသခင်သည် သေသူကို ပြန်လည် ထမြောက်စေခြင်းအပါအဝင် မည်သည့်အရာကိုမဆို စကားပြောခြင်းဖြင့် ပြီးမြောက်စေနိုင်သည်ကို ပြသပေသည်။ ဘုရားသခင်က အရာခပ်သိမ်းကို ဖန်ဆင်းခဲ့ချိန်တွင်၊ ကမ္ဘာလောကကို သူဖန်ဆင်းခဲ့ချိန်တွင် နှုတ်ကပတ်တော်များဖြင့် ထိုသို့ လုပ်ဆောင်ခဲ့သည်- အမိန့်များ၊ ဩဇာအာဏာရှိသော နှုတ်ကပတ်တော်များကို ပြောဆိုခဲ့ပြီး၊ ဤနည်းဖြင့် အရာခပ်သိမ်း ဖန်ဆင်းခြင်းခံခဲ့ရပြီး၊ ထိုသို့ဖြင့် ယင်းသည် ပြီးမြောက်ခဲ့သည်။ သခင်ယေရှုပြောခဲ့သော ဤစကား အနည်းငယ်သည် ဘုရားသခင်က ကောင်းကင်၊ မြေကြီးနှင့် အရာခပ်သိမ်းကို ဖန်ဆင်းခဲ့ချိန်တွင် ပြောခဲ့သော စကားများကဲ့သို့သာ ဖြစ်သည်။ ထိုနည်းတူစွာ ထိုစကားများသည် ဘုရားသခင်၏ ဩဇာအာဏာ၊ ဖန်ဆင်းရှင်၏ တန်ခိုးတို့ ကိုင်စွဲထားလေသည်။ ဘုရားသခင်၏ နှုတ်မှလာသော စကားများကြောင့် အရာခပ်သိမ်းသည် ဖြစ်ပေါ်လာပြီး ခိုင်ခိုင်မာမာ တည်တံ့ခဲ့သည်၊ ထိုနည်းတူ သခင်ယေရှု၏ နှုတ်မှလာသော စကားများကြောင့် လာဇရုသည် သူ၏အုတ်ဂူမှ ထွက်လျှောက်လာခဲ့သည်။ ဤသည်မှာ သူ၏ လူ့ဇာတိခံ ခန္ဓာ၌ ထုတ်ဖော်ပြသပြီး အကောင်အထည် ဖော်ခဲ့သော ဘုရားသခင်၏ ဩဇာအာဏာဖြစ်သည်။ ဤဩဇာအာဏာနှင့် အရည်အချင်းမျိုးသည် ဖန်ဆင်းရှင်နှင့် သက်ဆိုင်ပြီး ဖန်ဆင်းရှင် တကယ်ဖြစ်ပေါ်လာခဲ့သည့် လူသားနှင့် သက်ဆိုင်သည်။ ဤသည်မှာ လာဇရုကို သေခြင်းမှ ပြန်လည်ခေါ်ဆောင်ခြင်းအားဖြင့် လူသားမျိုးနွယ်ကို ဘုရားသခင် သွန်သင်ခဲ့သော သိနားလည်ခြင်း ဖြစ်သည်။ ယခု ဤအကြောင်းအရာနှင့်သက်ဆိုင်သည့် ငါတို့၏ ဆွေးနွေးမှုကို ဤတွင် ငါတို့ အပြီးသတ်မည်။

နှုတ်ကပတ်တော်သည် လူ့ဇာတိ၌ ပေါ်လာ၏ စာအုပ်ထဲရှိ “ဘုရားသခင်၏ အမှုတော်၊ ဘုရားသခင်၏ စိတ်သဘောထားနှင့် ဘုရားသခင် ကိုယ်တော်တိုင် (၃)” မှ