နိေနေဝသားတို႔အေပၚ ဘုရားသခင္က သူ၏ရည္႐ြယ္ခ်က္ကို ေျပာင္းလဲျခင္းက တြန႔္ဆုတ္ျခင္း သို႔မဟုတ္ မျပတ္သားျခင္းတို႔ မပါဝင္ေပ။ အမွန္တကယ္တြင္မူ ေဒါသသက္သက္မွ သည္းခံျခင္းသက္သက္ကို ကူးေျပာင္းသြားျခင္းျဖစ္သည္။ ဤသည္မွာ ဘုရားသခင္၏ အႏွစ္သာရ၏ မွန္ကန္သည့္ ထုတ္ေဖာ္ျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ဘုရားသခင္သည္ သူ႔လုပ္ေဆာင္ခ်က္တို႔၌ မည္သည့္အခါမွ် မျပတ္သားျခင္း သို႔မဟုတ္ တြန႔္ဆုတ္ျခင္းမရွိေပ။ သူ႔လုပ္ရပ္မ်ားေနာက္က သေဘာတရားမ်ားႏွင့္ ရည္႐ြယ္ခ်က္မ်ားက အားလုံးရွင္းလင္းၿပီး ပြင့္လင္းျမင္သာသည္၊ သန႔္စင္ၿပီး အျပစ္အနာအဆာ ကင္းမဲ့သည္။ အတြင္း၌ လွည့္ကြက္ သို႔မဟုတ္ အႀကံအစည္တို႔ ေရာေထြးေနျခင္း လုံးဝမရွိေပ။ တစ္နည္းေျပာရလွ်င္ ဘုရားသခင္၏အႏွစ္သာရမွာ ေမွာင္မိုက္ျခင္း သို႔မဟုတ္ ဆိုးယုတ္ျခင္းတို႔ မပါဝင္ေပ။ နိေနေဝၿမိဳ႕သားမ်ား၏ ဆိုးယုတ္သည့္ အျပဳအမူမ်ားက သူ႔ေရွ႕ကို ေရာက္လာသည့္ အတြက္ေၾကာင့္ ဘုရားသခင္က ေဒါသထြက္ခဲ့သည္။ ထိုအခ်ိန္တုန္းက သူ၏ေဒါသသည္ သူ၏အႏွစ္သာရမွ ဆင္းသက္သည္။ သို႔ေသာ္လည္း ဘုရားသခင္၏ ေဒါသသည္ ေပ်ာက္ကြယ္သြားၿပီး သူ၏သည္းခံျခင္းကို နိေနေဝသားတို႔အေပၚ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ခ်ေပးသနားသည့္အခါ သူဖြင့္ျပသည့္အရာ အားလုံးက သူ၏ကိုယ္ပိုင္အႏွစ္သာရပဲ ျဖစ္ေနပါေသးသည္။ ဤေျပာင္းလဲမႈတစ္ခုလုံးက ဘုရားသခင္အေပၚ လူသား၏ သေဘာထား ေျပာင္းလဲမႈေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ ဤအခ်ိန္ကာလ တစ္ခုလုံး အတြင္းမွာ ဘုရားသခင္၏ ထိပါးေစာ္ကား၍မရသည့္ စိတ္သေဘာထားက ေျပာင္းလဲမသြားေပ။ ဘုရားသခင္၏ သည္းခံသည့္ အႏွစ္သာရက ေျပာင္းလဲမသြားေပ။ ဘုရားသခင္၏ ခ်စ္ျခင္းႏွင့္ သနားညႇာတာျခင္း အႏွစ္သာရက ေျပာင္းလဲမသြားေပ။ လူတို႔က ဆိုးယုတ္သည့္ အျပဳအမူမ်ားကို က်ဴးလြန္ၿပီး ဘုရားသခင္ကို ထိပါးေစာ္ကားသည့္အခါမွာ သူ႔ေဒါသကို သူတို႔အေပၚ ယူေဆာင္လာလိမ့္မည္။ လူတို႔က အမွန္တကယ္ ေနာင္တရသည့္အခါ ဘုရားသခင္၏ ႏွလုံးသားသည္ ေျပာင္းလဲမည္ျဖစ္ၿပီး သူ႔ေဒါသသည္ ရပ္တန႔္သြားလိမ့္မည္။ လူတို႔က ဘုရားသခင္ကို ေခါင္းမာမာႏွင့္ ဆက္ၿပီး ဆန႔္က်င္ေနလွ်င္ သူ၏ေဒါသက ရပ္တန႔္မည္ မဟုတ္ေပ။ သူ၏အမ်က္ေဒါသသည္ သူတို႔ဖ်က္ဆီးခံရသည့္အထိ နည္းနည္းခ်င္း သူတို႔အေပၚ ဖိအားေပးသြားမည္ ျဖစ္သည္။ ဤသည္မွာ ဘုရားသခင္၏ စိတ္သေဘာထား၏ အႏွစ္သာရျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္က အမ်က္ေဒါသကို ေဖာ္ျပေနသည္ျဖစ္ေစ သို႔မဟုတ္ သနားညႇာတာမႈႏွင့္ ေမတၱာကို ေဖာ္ျပသည္ျဖစ္ေစ လူသား၏ႏွလုံးသားအတြင္းမွာ ဘုရားသခင္ အေပၚ သူ၏ အျပဳအမူႏွင့္ သေဘာထားသည္ ဘုရားသခင္၏ စိတ္သေဘာထားကို ထုတ္ေဖာ္ျခင္းမွတစ္ဆင့္ ေဖာ္ျပသည့္ အရာကို သတ္မွတ္သည္။ ဘုရားသခင္က သူ၏အမ်က္ေဒါသကို လူတစ္ေယာက္အေပၚမွာ အဆက္မျပတ္ သက္ေရာက္ေစလွ်င္ ဤလူ၏ႏွလုံးသားသည္ ဘုရားသခင္ကို ဆန႔္က်င္သည္မွာ သံသယျဖစ္စရာ မလိုေပ။ သူက တစ္ခါမွ် အမွန္တကယ္ ေနာင္တရျခင္း မရွိသည့္အတြက္ေၾကာင့္၊ ဘုရားသခင္ေရွ႕မွာ ဦးၫြတ္ျခင္း သို႔မဟုတ္ ဘုရားသခင္အေပၚ မွန္ကန္သည့္ ယုံၾကည္မႈ ပိုင္ဆိုင္ျခင္း မရွိသည့္အတြက္ေၾကာင့္ သူသည္ ဘုရားသခင္၏ သနားညႇာတာမႈႏွင့္ သည္းခံျခင္းကို တစ္ခါမွ် မရရွိေပ။ လူတစ္ဦးသည္ ဘုရားသခင္၏ ဂ႐ုစိုက္မႈကို မၾကာခဏလက္ခံရရွိၿပီး သူ၏သနားညႇာတာမႈႏွင့္ သည္းခံျခင္းကို မၾကာခဏလက္ခံရရွိလွ်င္ ဤလူသည္ သူ႔ႏွလုံးသားမွာ ဘုရားသခင္ကို အမွန္တကယ္ယုံၾကည္ျခင္း ရွိၿပီး သူ႔ႏွလုံးသားသည္ ဘုရားသခင္ကို မဆန႔္က်င္ေပဆိုသည္မွာ ယုံမွားဖြယ္ရာမရွိေပ။ သူသည္ ဘုရားသခင္ေရွ႕မွာ မၾကာခဏ အမွန္တကယ္ ေနာင္တရသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဘုရားသခင္၏ ပဲ့ျပင္ဆုံးမျခင္းက ဤလူအေပၚမွာ မၾကာခဏ ဆင္းသက္ေသာ္လည္း သူ၏အမ်က္ေဒါသ က်ေရာက္မည္ မဟုတ္ေပ။

ဤအတိုခ်ဳပ္ အေသးစိတ္အခ်က္အလက္မ်ားက ဘုရားသခင္၏ ႏွလုံးသားကို လူတို႔ျမင္ဖို႔၊ သူ၏အႏွစ္သာရ၏ စစ္မွန္ျခင္းကို ျမင္ဖို႔၊ ဘုရားသခင္၏ ေဒါသႏွင့္ သူ၏ႏွလုံးသားေျပာင္းလဲျခင္းသည္ အေၾကာင္းမရွိျဖစ္ျခင္း မဟုတ္ဘူးဆိုသည္ကို ျမင္ဖို႔ အခြင့္ေပးပါသည္။ သူ၏ေဒါသႏွင့္ သူ၏သည္းခံျခင္းျဖစ္သည့္ ဘုရားသခင္၏အႏွစ္သာရ၏ ဤအခ်က္ႏွစ္ခ်က္ၾကားမွာ တည္ရွိေနပုံရသည့္ ႀကီးမားသည့္ ကြာဟမႈ သို႔မဟုတ္ ႀကီးမားသည့္ျခားနားမႈ တည္ရွိေနပုံရသည္ဟု လူတို႔ကို ယုံၾကည္ေစသည့္ သူစိတ္ဆိုးသည့္အခ်ိန္ႏွင့္ သူ၏ႏွလုံးသား ေျပာင္းလဲသည့္အခ်ိန္မွာ ဘုရားသခင္ ထုတ္ေဖာ္ျပသခဲ့သည့္ သိသာသည့္ ကြဲျပားမႈရွိေသာ္လည္း၊ နိေနေဝၿမိဳ႕သားတို႔၏ ေနာင္တရျခင္းအေပၚ ဘုရားသခင္၏ သေဘာထားသည္ ဘုရားသခင္၏ မွန္ကန္သည့္ စိတ္သေဘာထား၏ အျခားတစ္ဖက္ကို လူတို႔ကို ျမင္ေစပါသည္။ ဘုရားသခင္၏ ႏွလုံးသားေျပာင္းလဲျခင္းသည္ ဘုရားသခင္၏ သနားညႇာတာမႈႏွင့္ ခ်စ္ခင္ၾကင္နာမႈကို ေနာက္တစ္ႀကိမ္ျမင္ေစဖို႔၊ ဘုရားသခင္၏ အႏွစ္သာရ အမွန္တကယ္ ထုတ္ေဖာ္ျခင္းကို ျမင္ေစဖို႔ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို အမွန္တကယ္ အခြင့္ေပးပါသည္။ လူသားမ်ိဳးႏြယ္သည္ ဘုရားသခင္၏သနားညႇာတာမႈႏွင့္ ခ်စ္ခင္ၾကင္နာမႈသည္ ဒ႑ာရီမ်ားမဟုတ္သကဲ့သို႔ လုပ္ႀကံဖန္တီးထားျခင္းမ်ား မဟုတ္ဘူးဆိုသည္ကို အသိအမွတ္ျပဳ႐ုံပဲရွိပါသည္။ ဤသည္မွာ ထိုအခ်ိန္၌ ဘုရားသခင္၏ ခံစားခ်က္က မွန္ကန္သည့္အတြက္ေၾကာင့္ ျဖစ္ပါသည္။ ဘုရားသခင္၏ႏွလုံးသားေျပာင္းလဲျခင္းက မွန္ကန္ပါသည္။ ဘုရားသခင္က လူသားမ်ိဳးႏြယ္အေပၚ သူ၏သနားညႇာတာမႈႏွင့္ သည္းခံမႈကို အမွန္တကယ္ပင္ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ခ်ေပးသနားခဲ့ပါသည္။

နိေနေဝၿမိဳ႕သားတို႔၏ ႏွလုံးသားမွာရွိသည့္ စစ္မွန္သည့္ေနာင္တသည္ ဘုရားသခင္၏ သနားညႇာတာမႈကို ရယူႏိုင္ခဲ့ၿပီး သူတို႔၏အဆုံးသတ္ကို ေျပာင္းလဲေစခဲ့သည္

ဘုရားသခင္၏ ႏွလုံးသားေျပာင္းလဲျခင္းႏွင့္ သူ၏အမ်က္ေဒါသၾကားမွာ တစ္ခုႏွင့္တစ္ခုမကိုက္ညီျခင္း ရွိသေလာ။ မည္သို႔ရွိပါ့မည္နည္း။ ဤသည္မွာ အထူးသျဖင့္ ထိုအခ်ိန္၌ ဘုရားသခင္၏ သည္းခံျခင္းက အေၾကာင္းရင္း ရွိသည့္အတြက္ေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ ဤအေၾကာင္းရင္းက မည္သို႔ ျဖစ္ႏိုင္မည္နည္း။ သမၼာက်မ္းစာမွာ ျပထားသည့္ အရာတစ္ခု ျဖစ္ပါသည္။ “လူတိုင္းက သူ၏မေကာင္းသည့္လမ္းခရီးမ်ားကို ထားခဲ့သည္” ဆိုျခင္းႏွင့္ “သူတို႔လက္ထဲက ရက္စက္ ၾကမ္းၾကဳတ္မႈမ်ားကို စြန႔္ပစ္သည္” ဆိုျခင္းတို႔ျဖစ္ပါသည္။

ဤ “မေကာင္းသည့္ လမ္းခရီး” က မေကာင္းသည့္ လုပ္ရပ္တစ္ခ်ိဳ႕ကို ရည္ၫႊန္းျခင္းမဟုတ္ေပ။ လူတို႔၏ အျပဳအမူေနာက္က မေကာင္းသည့္အရင္းအျမစ္ကို ရည္ၫႊန္းျခင္းျဖစ္သည္။“သူ၏ မေကာင္းသည့္လမ္းခရီးကို ထားခဲ့ျခင္း” ဆိုသည္မွာ ထိုလူတို႔သည္ ဤလုပ္ရပ္တို႔ကို ဘယ္ေတာ့မွ ေနာက္ထပ္ မက်ဴးလြန္ေတာ့ဘူးဟု ဆိုလိုပါသည္။ တစ္နည္းေျပာရလွ်င္ သူတို႔သည္ ဤမေကာင္းသည့္နည္းလမ္းကို ေနာက္ထပ္ ဘယ္ေတာ့မွ မျပဳလုပ္ေတာ့ေပ။ သူတို႔လုပ္ရပ္မ်ား၏ နည္းလမ္း၊ အရင္းအျမစ္၊ ရည္႐ြယ္ခ်က္၊ ႀကံ႐ြယ္ခ်က္ႏွင့္ သေဘာတရားမ်ားသည္ အားလုံးေျပာင္းလဲခဲ့သည္။ သူတို႔ႏွလုံးသားမွာ သာယာၾကည္ႏူးမႈႏွင့္ ေပ်ာ္႐ႊင္မႈကိုရရွိဖို႔ ဤနည္းလမ္းမ်ားႏွင့္ သေဘာတရားမ်ားကို ဘယ္ေတာ့မွ အသုံးျပဳမွာမဟုတ္ေတာ့ေပ။ “သူတို႔လက္ထဲမွာရွိသည့္ ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္မႈမ်ားကို စြန႔္လႊတ္သည္” မွာရွိသည့္ “စြန႔္လႊတ္” ဆိုျခင္းက လြတ္ခ်ဖို႔ သို႔မဟုတ္ ေဘးဖယ္လိုက္ဖို႔၊ အတိတ္ကို လုံးဝ ျဖတ္ေတာက္လိုက္ၿပီး ဘယ္ေတာ့မွ ေနာက္ျပန္မၾကည့္ဖို႔ကို ဆိုလိုျခင္းျဖစ္သည္။ နိေနေဝ၏ လူတို႔သည္ သူတို႔လက္ထဲက ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္မႈမ်ားကို စြန႔္လႊတ္ခဲ့သည့္အခါမွာ ဤအခ်က္သည္ သူတို႔၏ မွန္ကန္သည့္ ေနာင္တကို သက္ေသျပသကဲ့သို႔ ကိုယ္စားလည္းျပဳပါသည္။ ဘုရားသခင္သည္ လူတို႔၏ အျပင္ပန္းႏွင့္ သူတို႔၏ ႏွလုံးသားကိုလည္း ေလ့လာၾကည့္ရႈပါသည္။ ဘုရားသခင္သည္ နိေနေဝၿမိဳ႕သားတို႔၏ ႏွလုံးသားမွာရွိသည့္ မွန္ကန္သည့္ ေနာင္တကို ေမးခြန္းမေမးဘဲႏွင့္ ေလ့လာၾကည့္ရႈၿပီး သူတို႔သည္ သူတို႔၏ မေကာင္းသည့္လမ္းခရီးမ်ားကို ထားခဲ့ၿပီး သူတို႔၏လက္ထဲမွာရွိသည့္ ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္မႈမ်ားကို စြန႔္ပစ္ခဲ့ေၾကာင္းကိုလည္း ၾကည့္ရႈသိျမင္ၿပီးသည့္အခါ သူ႔ႏွလုံးသားကို သူေျပာင္းလဲခဲ့သည္။ ဆိုလိုသည္မွာ ဤလူတို႔၏ အေနအထိုင္၊ အျပဳအမူႏွင့္ အေၾကာင္းအရာမ်ားကို လုပ္ေဆာင္သည့္နည္းလမ္းအမ်ိဳးမ်ိဳးႏွင့္ သူတို႔ ႏွလုံးသားထဲမွာ ရွိသည့္ မွန္ကန္သည့္ ဝန္ခံျခင္းႏွင့္ ေနာင္တတို႔သည္ ဘုရားသခင္အား သူ႔ႏွလုံးသားေျပာင္းလဲေစဖို႔၊ သူ၏ ရည္႐ြယ္ခ်က္မ်ားကို ေျပာင္းလဲေစဖို႔၊ သူ၏ဆုံးျဖတ္ခ်က္ကို ႐ုတ္သိမ္းၿပီး သူတို႔ကို ျပစ္ဒဏ္မခတ္ဖို႔ သို႔မဟုတ္ မဖ်က္ဆီးဖို႔ ျဖစ္ေစခဲ့သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ နိေနေဝၿမိဳ႕၏ လူတို႔သည္ မတူညီသည့္ အဆုံးသတ္ကို ရရွိခဲ့ပါသည္။ သူတို႔၏ ကိုယ္ပိုင္အသက္ကို ျပန္လည္ ေ႐ြးႏႈတ္ခဲ့ၿပီး တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပင္ ဘုရားသခင္က သူ၏ အမ်က္ေဒါသကို ႐ုတ္သိမ္းခဲ့ေစသည့္ ဘုရားသခင္၏ သနားညႇာတာမႈႏွင့္ သည္းခံမႈကို ရယူႏိုင္ခဲ့သည္။

ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္သည္ လူ႔ဇာတိ၌ ေပၚလာ၏ စာအုပ္ထဲရွိ “အတုမရွိ ဘုရားသခင္ကိုယ္ေတာ္တိုင္ (၂)” မွ